ចេកជ្វា ឬ Wild starchy banana គឺជាប្រភេទដំណាំចេកម្យ៉ាង ដែលគេនិយមដាំនៅតាមស្រុកស្រែចម្ការ ដោយសារតែរុក្ខជាតិនេះមិនពិបាកដាំ ថែមទាំងផ្ដល់ទិន្នផលច្រើនមុខ មិនថាដើម ត្រយូង ផ្លែខ្ចី និងស្លឹកនោះទេ។
សម្រាប់អត្ថប្រយោជន៍ ចេកជ្វាអាចយកមកធ្វើជាបន្លៃ ឬចំណីសត្វសម្រាប់ផ្នែកដើម ចំណែក ត្រយូង និងផ្លែគេក៏អាចយកទៅធ្វើជាបន្លែ ឬជ្រក់ក៏បាន ចុងក្រោយ គឺស្លឹករបស់វា ដែលគេអាចប្រើសម្រាប់ការវេចនំ ឬវេចខ្ចប់របស់ផ្សេងៗដូចចេកដទៃទៀតដែរ។ ក្រៅពីនេះ គេក៏អាចប្រើផ្លែខ្ចី សម្រាប់ព្យាបាលអាការៈមិនរលាយអាហារ ផ្លែទុំសម្រាប់ព្យាបាលបញ្ហាទល់លាមក ឬខ្សោយកម្លាំង ហើយដើមក៏អាចព្យាបាលជំងឺទឹកនោមផ្អែមបានផងដែរ។
គួរបញ្ជាក់ដែរថា ដំណាំចេកជ្វាមានប្រភពដើមនៅទ្វីបអាស៊ី និងកោះនៃអូសេអានីក្នុងមហាសមុទ្រប៉ាស៊ីហ្វីក ដែលវាអាចដុះលូតលាស់បាននៅតាមតំបន់ក្តៅបង្គួរ និងជាដំណាំបង្កាត់ពូជច្រើនដំណ។
ចេកជ្វាមានលក្ខណៈរូបសាស្រ្តជាតិណជាតិ (herbaceous) តួដើមគ្មានសាច់ឈើ ដើមមូលវែង ដែលអាចមានកម្ពស់ ៣-៥ ម៉ែត្រ មានស្រទាប់ និងជាតិទឹកច្រើន។ ផ្នែកស្លឹកមានរាងធំវែង ផ្ទៃស្លឹកខាងលើពណ៌បៃតងចាស់ ផ្ទៃស្លឹកខាងក្រោមមានម្សៅពណ៌ស។
ទងទ្រកញ្ចុំផ្កាមានប្រវែង ៣០-៦០សង់ទីម៉ែត្រ ដែលមានកញ្ចុំផ្កាជា កួរ (spike) កោងចុះក្រោម មានស្ទប (bract) ពណ៌ក្រហមស្រស់ មានម្សៅពណ៌ស នៅផ្ទៃក្រៅ។ ស្ទបផ្កាញីតែងជ្រុះ ស្ទបផ្កាឈ្មោលមិនជ្រុះទេ ឯនៅផ្នែកក្រោមនៃស្ទង មានផ្កាញី តម្រៀបជា ២ ជួរ នៅផ្នែកកណ្តាលមានផ្កាទ្វេភេទ ដល់ចាស់ជ្រុះអស់ នៅផ្នែកលើ មានផ្កាឈ្មោលច្រើន ១៥-២០ ពណ៌ផ្កាឈូកតម្រៀបជា ២ ជួរ។ ផ្លែបន្តគ្នា ផ្លែនីមួយៗមានទងប្រវែង១-២ស.ម អាចមាន៣-៦ស្និត ផ្លែមានគ្រាប់ច្រើន។
ចុងក្រោយគឺលក្ខណៈជីវសាស្រ្ត ដែលដំណាំប្រភេទនេះបង្កាត់ជាមួយប្រភេទ Musa acuminata អាចឱ្យប្រភេទកាត់ Musa x paradisiaca ដែលឱ្យផ្លែចេកគ្មានគ្រាប់ ហើយមនុស្សទូទៅបរិភោគជាធម្មតារៀង រាល់ថ្ងៃ។ ដើមចេកជ្វាអាចមានផ្លែតែ ១ ដងទេ ហើយងាប់ ដោយមានកូនដើមដុះចេញពីគល់ នេះជាការបន្តពូជប្រកបដោយនិរន្តភាពនៃដើមចេក៕