បរទេស ៖ យោងតាមប្រភពី The Conversation លើកឡើងថា វិធានការប្រយុទ្ធប្រឆាំងនឹងអតិផរណារបស់សហរដ្ឋអាមេរិកដោយការដំឡើងអត្រាការប្រាក់បានបន្តអស់រយៈពេលជាងមួយឆ្នាំ ហើយវាកំពុងប៉ះពាល់ដល់សេដ្ឋកិច្ចពិភពលោក។
បច្ចុប្បន្ននេះ អត្រាការប្រាក់របស់សហរដ្ឋអាមេរិកបានកើនឡើងដល់ ៥,២៥ ភាគរយក្នុងរយៈពេល ១៨ ខែកន្លងមកនេះ។ ទន្ទឹមនឹងនេះ វាអាចនឹងមានផលប៉ះពាល់រយៈពេលវែងយ៉ាងខ្លាំងទៅលើប្រទេសនានាជុំវិញពិភពលោក ជាពិសេសនៅក្នុងប្រទេសកំពុងអភិវឌ្ឍន៍ និងប្រទេសមានចំណូលទាប ខណៈដែលបណ្តាប្រទេសដែលមានដំណើរការសេដ្ឋកិច្ចភាគច្រើនខ្ចីជាប្រាក់ដុល្លារអាមេរិកសម្រាប់ធ្វើពាណិជ្ជកម្ម។ មិនត្រឹមតែប៉ុណ្ណោះ ការតំឡើងអត្រាការប្រាក់នេះកើតឡើងដោយសារការធ្លាក់ចុះនៃតម្លៃរូបិយប័ណ្ណដុល្លារនៅក្នុងលក្ខខណ្ឌនៃអត្រាប្តូរប្រាក់ផងដែរ។ លើសពីនេះ ការបង្កើនអត្រាការប្រាក់របស់សហរដ្ឋអាមេរិកមានឥទ្ធិពលលើមូលបត្របំណុលសាជីវកម្ម ឬប្រាក់កម្ចីមានភាពទាក់ទាញជាងមុនសម្រាប់អ្នកវិនិយោគ។
ប្រទេសដែលមានបំណុលច្រើននឹងរងផលប៉ះពាល់ពីការដំឡើងអត្រាការប្រាក់នៅរបស់សហរដ្ឋអាមេរិក។ កំឡុងពេលដែលអត្រាការប្រាក់ទាប បណ្តាប្រទេសដែលមានចំណូលទាបជាច្រើនបានខ្ចីបំណុលអន្តរជាតិដើម្បីទូទាត់ផលប៉ះពាល់ផ្នែកហិរញ្ញវត្ថុនៃការរាតត្បាតកូវីដ-១៩ ហើយបន្ទាប់មកឥទ្ធិពលនៃតម្លៃទំនិញកាន់តែខ្ពស់ដែលបណ្តាលមកពីសង្គ្រាមនៅអ៊ុយក្រែន។ ការកើនឡើងនៃថ្លៃដើមកម្ចីធ្វើឱ្យរដ្ឋាភិបាលពិបាកទូទាត់សងជាងមុន ហើយស្ថានភាពនេះហៅថា «វិបត្តិបំណុល» កំពុងប៉ះពាល់ដល់ប្រទេសជាច្រើន។ ជាទូទៅ ដើម្បីកាត់បន្ថយអតិផរណានៅក្នុងសហរដ្ឋអាមេរិក ធនាគារកណ្តាល Federal Reserve មានគោលបំណងចង់ដំឡើងអត្រាការប្រាក់ ហើយវានឹងមានផលប៉ះពាល់អវិជ្ជមានលើសេដ្ឋកិច្ចនៃប្រទេសតូចៗ។
ជាក់ស្តែង នៅក្នុងប្រវត្តិសាស្ត្រក៏បានបង្ហាញដែរថា ការដំឡើងអត្រាការប្រាក់ធ្វើឱ្យប្រទេសផ្សេងទៀតងាយរងគ្រោះ។ នៅពេលដែលប្រធានធនាគារកណ្តាលលោក Paul Volcker បានប្រយុទ្ធប្រឆាំងនឹងអតិផរណាក្នុងស្រុកនៅចុងទសវត្សរ៍ឆ្នាំ១៩៧០ និងដើមទសវត្សរ៍ឆ្នាំ១៩៨០ បានអនុម័តការដំឡើងអត្រាការប្រាក់យ៉ាងខ្លាំងក្លាដែលជំរុញឱ្យមានការខ្ចីប្រាក់នៅជុំវិញពិភពលោកកើនឡើង។ បញ្ហានេះមានរួមចំណែកដល់វិបត្តិបំណុលនៃប្រទេសអាមេរិកឡាទីនចំនួន ១៦ ហើយទសវត្សរ៍នោះជារយៈពេលនៃការជាប់គាំងសេដ្ឋកិច្ច និងការកើនឡើងនៃភាពក្រីក្រ។ យ៉ាងណាក៏ដោយ បើទោះបីជាការកើនឡើងអត្រាការប្រាក់នាពេលបច្ចុប្បន្នមិនខ្លាំងដូចដើមទសវត្សរ៍ឆ្នាំ១៩៨០ ក៏ពិតមែន ប៉ុន្តែវានៅតែជាហានិភ័យដែលជំរុញឱ្យបណ្តាប្រទេសមានចំណូលទាបជាច្រើនកំពុងព្រួយបារម្ភ។
លើសពីនេះទៅទៀត ពិភពលោកមានគម្លាតរវាងប្រទេសអ្នកមាន និងប្រទេសកំពុងអភិវឌ្ឍន៍ ដោយសាររឿងប្រាក់ចំណូល។ របាយការណ៍វិសមភាពពិភពលោកឆ្នាំ២០២២ បានកត់សម្គាល់ថា អ្នកមានបំផុត ១០ ភាគរយនៃប្រជាជនពិភពលោកសព្វថ្ងៃនេះទទួលបានប្រាក់ចំណូលសកលសរុប ៥២ ភាគរយ បើធៀបនឹង ៥០ ភាគរយនៃប្រជាជនមានចំណូលទាបទទួលបាន ៨,៥ ភាគរយប៉ុណ្ណោះ។ គម្លាតទ្រព្យសម្បត្តិបែបនេះធ្វើឱ្យប៉ះពាល់យ៉ាងខ្លាំងដល់សង្គម ដោយសារវាត្រូវបានបង្ហាញថាប៉ះពាល់ដល់លទ្ធិប្រជាធិបតេយ្យ កាត់បន្ថយការគាំទ្រស្ថាប័នប្រជាធិបតេយ្យ និងអស្ថិរភាពផ្នែកនយោបាយ។
អ្វីដែលគួរឲ្យព្រួយបារម្ភនោះ ធនាគារពិភពលោកក៏បានលើកឡើងថា ប្រទេសកំពុងអភិវឌ្ឍន៍ប្រឈមមុខនឹងកំណើនយឺតក្នុងរយៈពេលជាច្រើនឆ្នាំ ដែលនឹងបង្កើនអត្រានៃភាពក្រីក្រ។ លើសពីនេះ ផលប៉ះពាល់ទាំងនេះត្រូវបានគួបផ្សំឡើងពីកត្តាក្នុងប្រទេសពួកគេផងដែរ ដូចជា គោលនយោបាយរបស់រដ្ឋាភិបាល ការកាត់បន្ថយការចំណាយ និងសេវាកម្មផ្សេងៗរបស់រដ្ឋាភិបាល ដែលប៉ះពាល់ដល់ប្រជាជនមានចំណូលទាប។ ដូច្នេះ ក្នុងន័យជាក់ស្តែង រយៈពេលយូរនៃអត្រាការប្រាក់ខ្ពស់នៅក្នុងសហរដ្ឋអាមេរិកអាចជះឥទ្ធិពលអាក្រក់ដល់ស្ថានភាពសេដ្ឋកិច្ច នយោបាយ និងសង្គមនៃប្រទេសកំពុងអភិវឌ្ឍន៍។ អត្រាការប្រាក់ខ្ពស់មានឥទ្ធិពលខ្លាំងក្លាលើប្រទេសក្រីក្រ ហើយពួកគេងាយនឹងធ្លាក់ចូលក្នុងវិបត្តិសេដ្ឋកិច្ច៕