បរទេស ៖ យោងទៅតាមប្រភពព័ត៌មានពី IMF Blog បានរាយការណ៍ថា ព្យុះសេដ្ឋកិច្ចដែលអាស៊ីប៉ាស៊ីហ្វិកប្រឈមមុខកាលពីឆ្នាំមុនបានចាប់ផ្តើមធ្លាក់ចុះ ហើយស្ថានភាពហិរញ្ញវត្ថុសកល, តម្លៃអាហារ, តម្លៃប្រេងបានធូរស្រាលជាងមុន ខណៈដែលសេដ្ឋកិច្ចរបស់ប្រទេសចិនកំពុងស្ទុះងើបឡើងវិញផងដែរ។

នៅក្នុងឆ្នាំ២០២៣ នេះ កំណើនសេដ្ឋកិច្ចនៅទូទាំងតំបន់អាស៊ីប៉ាស៊ីហ្វិកត្រូវបានកំណត់ថានឹងកើនឡើងដល់ ៤,៧ ភាគរយដែលកើនឡើងពី ៣,៨ ភាគរយកាលពីឆ្នាំ ២០២២ កន្លងទៅនេះ។ ចិន និងឥណ្ឌាត្រូវបានគេរំពឹងថា ប្រទេសទាំងពីរនេះនឹងរួមចំណែកច្រើនជាងពាក់កណ្តាលនៃកំណើនពិភពលោកនៅឆ្នាំនេះ ដោយបណ្តាប្រទេសអាស៊ីផ្សេងៗទៀតដែលនៅសល់នឹងរួមចំណែកមួយត្រីមាសបន្ថែមទៀត។ ប្រទេសកម្ពុជា ឥណ្ឌូណេស៊ី ម៉ាឡេស៊ី ហ្វីលីពីន ថៃ និងវៀតណាម សុទ្ធតែកំពុងត្រលប់មករកកំណើនដ៏រឹងមាំរបស់ពួកគេវិញ។​

ការបើកទ្វាប្រទេសឡើងវិញធ្វើឲ្យចិនស្ទុះងើបលឿនជាងការរំពឹងទុក ដោយសារទំនាក់ទំនងពាណិជ្ជកម្ម និងទេសចរណ៍ខ្លាំង ដែលជាដំណឹងល្អសម្រាប់អាស៊ី។ ស្របពេលដែលទទួលបានអត្ថប្រយោជន៍ពីការអភិវឌ្ឍន៍ ការរំពឹងទុកសម្រាប់សេដ្ឋកិច្ចជឿនលឿនរបស់អាស៊ីគឺមានភាពចម្រុះ។ លើសពីនេះ ទស្សនវិស័យជិតរយៈពេលខ្លីរបស់ជប៉ុនកាន់តែរឹងមាំ ដែលគាំទ្រដោយគោលនយោបាយស្នាក់នៅ ការបើកព្រំដែនឡើងវិញ និងការកែលម្អខ្សែសង្វាក់ផ្គត់ផ្គង់ ខណៈដែលប្រទេសកូរ៉េ សិង្ហបុរី និងកោះតៃវ៉ាន់កំពុងមើលឃើញពីការរីកចម្រើននៃវិស័យបច្ចេកវិទ្យារបស់ពួគគេ។

កាលពីឆ្នាំ២០២២ កន្លងទៅនេះ​ អតិផរណានៅអាស៊ីបានកើនឡើងគួរឱ្យព្រួយបារម្ភ ប៉ុន្តែវាកំពុងតែស្ថិតក្នុងកម្រិតមធ្យមនាពេលបច្ចុប្បន្ននេះ។ អ្នកវិភាគជាច្រើនរំពឹងថា អតិផរណានឹងត្រលប់ទៅគោលដៅដែលកំណត់ដោយធនាគារកណ្តាល ដោយសារស្ថានភាពហិរញ្ញវត្ថុសកលបានធូរស្រាលខ្លះ និងការចុះខ្សោយនៃប្រាក់ដុល្លារអាមេរិក។ ធនាគារកណ្តាលនៅអាស៊ីបាន និងកំពុងដំឡើងអត្រាការប្រាក់ ខណៈពេលដែលពួកគេដោះស្រាយបញ្ហាអតិផរណា។ កត្តាទាំងនេះបានជួយឱ្យរូបិយប័ណ្ណអាស៊ីស្ទុះងើបឡើងវិញ និងជួយបន្ធូរបន្ថយសម្ពាធលើតម្លៃក្នុងស្រុក។ មិនត្រឹមតែប៉ុណ្ណោះ ជម្លោះរុស្ស៊ី-អ៊ុយក្រែនបានធ្វើឲ្យតម្លៃទំនិញ តម្លៃថាមពល និងការដឹកជញ្ជូនបានឡើងថ្លៃ ជាពិសេសបានផ្តល់ផលប៉ះពាល់យ៉ាងខ្លាំងទៅលើបណ្តាប្រទេសតំបន់ប៉ាស៊ីហ្វិក ប៉ុន្តែតម្លៃថ្លៃទាំងនេះបានធ្លាក់ចុះជាលំដាប់នាពេលថ្មីៗនេះ។

ទោះជាយ៉ាងណាក្តី ការរៀបចំសេដ្ឋកិច្ចឡើងវិញរបស់ចិនអាចដាក់សម្ពាធលើទំនិញ និងតម្លៃសេវាកម្មពិភពលោក ជាពិសេសនៅក្នុងប្រទេសដែលរំពឹងថានឹងមានទេសចរណ៍ឡើងវិញ។ នេះមានន័យថាធនាគារកណ្តាលគួរតែដើរដោយប្រុងប្រយ័ត្ន ដើម្បីរក្សាស្ថិរភាពតម្លៃ ហើយពួកគេប្រហែលជាត្រូវដំឡើងអត្រាការប្រាក់បន្ថែមទៀត ដោយសារភាពមិនច្បាស់លាស់នៃអតិផរណា។ មិនត្រឹមតែប៉ុណ្ណោះ ឱនភាពសារពើពន្ធក្នុងអំឡុងពេលជំងឺរាតត្បាត និងអត្រាការប្រាក់រយៈពេលវែងបានបន្ថែមទៅលើបន្ទុកបំណុលសាធារណៈ ដែលនាំឲ្យប្រទេសអាស៊ីមួយចំនួនដែលប្រឈមមុខនឹងបញ្ហាបំណុល ហើយរដ្ឋាភិបាលត្រូវតែបន្តជាមួយនឹងផែនការរបស់ពួកគេសម្រាប់ការបង្រួបបង្រួមសារពើពន្ធបន្តិចម្តងៗ ដើម្បីធានាថាគោលនយោបាយរូបិយវត្ថុ និងសារពើពន្ធមិនរងផលប៉ះពាល់ខ្លាំង។ ដូចនេះ ប្រទេសអាស៊ីជាច្រើនអាចប្រឈមមុខនឹងភាពងាយរងគ្រោះផ្នែកហិរញ្ញវត្ថុដែលមានអានុភាពខ្ពស់ក្នុងវិស័យគ្រួសារ សាជីវកម្ម និងការធ្លាក់ចុះនៃអចលនទ្រព្យ។ នេះបង្ហាញពីការដោះដូរគោលនយោបាយតិចតួចរវាងការគ្រប់គ្រងអតិផរណា និងការធានាស្ថិរភាពហិរញ្ញវត្ថុ និងតម្រូវការក្នុងការពង្រឹងក្របខ័ណ្ឌដំណោះស្រាយ៕