ពោធិ៍សាត់ ៖ អាជីពធ្វើជាជាងឈើ គឺជាមុខរបរមួយដែលមានការពេញនិយម និងអាចរកចំណូលបានច្រើនកាលប៉ុន្មានទសវត្សរ៍ពីមុន ប៉ុន្តែនៅពេលបច្ចុប្បន្ន មុខរបរមួយនេះហាក់មិនកាក់កបល្អប្រសើរ និងមានទីផ្សារទៀតនោះទេ ដោយសារតែទាក់ទងនឹងព្រៃឈើផង និងមិនមានស្ថិរភាពសេដ្ឋកិច្ចផង ហេតុនេះ ប្រជាសហគមន៍ដែលធ្លាប់មានអាជីពជាងកែច្នៃឈើបានងាកមកចាប់យកការងារដាំដុះដំណាំវិញដែលមានតម្រូវការទីផ្សារយូរអង្វែង និងអាចដាំដុះបាននៅជុំវិញផ្ទះបាន។
លោក ពួច រ៉ា ជាកសិករម្នាក់រស់នៅភូមិផ្ចឹកជ្រុំ ឃុំប្រម៉ោយ ស្រុកវាលវែង ខេត្តពោធិ៍សាត់ បានមានប្រសាសន៍ឱ្យដឹងថា កាលពីមុន លោកគឺជាអ្នកប្រកបមុខរបរធ្វើគ្រឿងសង្ហារឹម ប៉ុន្តែដោយសារតែរកចំណូលមិនសូវបានផង ហើយវ័យក៏កាន់តែចាស់ ជាពិសេស មិនចង់ប៉ះពាល់ទិន្នផលព្រៃឈើផងនោះ បានសម្រេចចិត្តបញ្ចប់អាជីពជាជាងឈើ ហើយប្ដូរមកដាំដំណាំនៅជុំវិញផ្ទះដែលអាចរកចំណូលប្រចាំថ្ងៃបានគួរសម។
លោកបានបញ្ជាក់ថា ៖
“ខ្ញុំបានដាំដំណាំចម្រុះនៅលើផ្ទៃដីប្រមាណ ១ហិកតា ដែលមានដូចជា ត្រសក់ទ្រើង ត្រសក់ស្រូវ សណ្ដែកកួរ ម្ទេស និងត្រប់ជាដើម។ សម្រាប់តម្រូវការទីផ្សារវិញ ស្ទើរតែគ្រប់ប្រភេទដំណាំទាំងអស់គឺមានទីផ្សារល្អ និងមានស្ថិរភាព ដែលត្រសក់អាចលក់បាន ២០០០រៀលក្នុងមួយគីឡូក្រាម ហើយសណ្ដែកកួរលក់បាន ៤៥០០រៀលក្នុងមួយគីឡូក្រាម ដោយមានម៉ូយ(ឈ្មួញ)មកចាំទិញដល់ផ្ទះ និងអាចរកបានចំណូលជាមធ្យមចាប់បានពី ១២-១៣ម៉ឺនរៀលក្នុងមួយថ្ងៃ”
លោក ពួច រ៉ា បានរៀបរាប់ទៀតថា បើទោះបីការដាំដំណាំត្រូវចាំដល់ទៅជាង១ខែទើបបានផល តែពេលឲ្យផលក៏ទទួលបានយូរដូចគ្នា ពោលគឺដល់ទៅមួយខែដូចគ្នា។ ចំពោះការដាំដុះនេះផងដែរ លោកប្រើប្រាស់តែជីធម្មជាតិ ដូចជា ជីលាមកគោ ដែលមិនប៉ះពាល់ដល់បរិស្ថានផង មិនប៉ះពាល់សុខភាពអ្នកដាំផង ក៏ដូចជាអ្នកទទួលទានផងដែរ ហើយថែមទាំងអាចទទួលបានផលចំណេញខ្ពស់ ព្រោះមិនចាំបាច់ទិញជីនោះទេ ។ យ៉ាងណាមិញ លោក ពួច រ៉ា ក៏បានប្រាប់ពីបញ្ហាមួយចំនួនផងដែរទាក់ទងនឹងបច្ចេកទេសក្នុងការដាំដុះ ពិសេសដំណាំប៉េងប៉ោះដែលពុំអាចដាំបានល្អ ហើយមានទីផ្សារខ្ពស់។ ចុងក្រោយ លោកក៏មានគម្រោងដាំដំណាំផ្សេងបន្ថែមទៀត ក៏ដូចជារៀនពីបច្ចេកទេសកសិកម្មបន្ថែមដើម្បីប្រកបការងារកសិកម្មឲ្យបានកាន់តែល្អប្រសើរ៕