បច្ចុប្បន្ន មានបណ្តាប្រទេសចំនួន ១០៨ កំពុងជាប់គាំងនៅក្នុងឧបសគ្គមួយដែលធនាគារពិភពលោក (World Bank) បានហៅវាថាជាអន្ទាក់សម្រាប់ក្រុមប្រទេសចំណូលមធ្យម (Middle-Income Trap)។
Middle-Income Trap នេះ ត្រូវបានធនាគារពិភពលោកពណ៍នាថា ជាស្ថានភាពដ៏ស្មុគ្រស្មាញ និងលំបាកមួយដែលបណ្តាប្រទេសចំណូលមធ្យមទាំងនោះមិនងាយដើរចេញដើម្បីអាចប្រែក្លាយឋានៈខ្លួនទៅជាក្រុមប្រទេសកម្រិតខ្ពស់។
ប្រធានផ្នែកសេដ្ឋកិច្ចរបស់ធនាគារពិភពលោក Intermit Gill ធ្លាប់បានរៀបរាប់ប្រាប់ទៅកាន់ក្រុមការងាររបស់វេទិកាសេដ្ឋកិច្ចពិភពលោក World Economic Forum ថា អស់រយៈពេលច្រើនជាង១០ឆ្នាំចុងក្រោយមកនេះ ក្រុមប្រទេសមានចំណូលមធ្យមទាំងនោះបានខិតខំប្រើប្រាស់យុទ្ធសាស្ត្រយ់ាងច្រើនដើម្បីដោះស្រាយចំពោះមុខបញ្ហានេះ ហើយសង្ឃឹមថានឹងអាចអភិវឌ្ឍខ្លួនទៅមួយកម្រិតទៀត។
ក្នុងចំណោមប្រទេសទាំង ១០៨ នោះ ធនាគារពិភពលោកក៏បានរាប់បញ្ចូលទាំងមហាយក្សសេដ្ឋកិច្ចធំៗ ដូចជា ចិន, ប្រេស៊ីល, តួគី និងឥណ្ឌា ផងដែរ។ ពួកគេសុទ្ធតែជាអ្នកស្ថិតនៅក្នុងអន្ទាក់នៃក្រុមប្រទេសចំណូលមធ្យម Middle-Income Trap នេះនៅឡើយដូចគ្នាដែរ។
Middle-Income Trap ត្រូវបានចាត់ទុកថាជាឧបសគ្គដ៏ធំបំផុតសម្រាប់ក្រុមប្រទេសទាំង ១០៨ ដើម្បីក្លាយទៅជាចំណាត់ថ្នាក់ក្រុមប្រទេសមានចំណូលខ្ពស់ (High-Income Contries) ហើយខាងក្រោមនេះគឺជាការពន្យល់លម្អិតដែលធ្វើឡើងដោយធនាគារពិភពលោក។
ធនាគារពិភពលោកបានពន្យល់ថា ៖ អន្ទាក់នៃក្រុមប្រទេសប្រាក់ចំណូលមធ្យម (Middle-Income Trap) ជាស្ថានភាពមួយដែលក្រុមប្រទេសដែលមានប្រាក់ចំណូលមធ្យមងាយស្រួលប្រឈមមុខនឹងបញ្ហាធ្ងន់ធ្ងរទាក់ទងនឹងកំណើនសេដ្ឋកិច្ច ការប្រកួតប្រជែងប្រាក់ឈ្នួល និងគំនិតនៃការបង្កើតថ្មី ។ របាយការណ៍បានបន្ថែមថា កាលៈទេសៈនេះធ្វើឱ្យប្រទេសចំណូលមធ្យមងាយនឹងធ្លាក់ចុះ ហើយដើរយឺតចំពោះកិច្ចការងារអភិវឌ្ឍន៍។
គួររំលឹកដែរថា នៅត្រឹមចុងឆ្នាំ២០២៣ នេះ ធនាគារពិភពលោកបានកំណត់ក្រុមប្រទេសចំណូលមធ្យមគឺជាប្រទេសដែលមានចំណូលជាតិសរុបសម្រាប់មនុស្សម្នាក់ ឬ Gross National Icome (GNI) per capita ចាប់ពី ១១៣៦ដុល្លារ ទៅដល់ ១៣៨៤៥ដុល្លារ ខណៈដែលប្រទេសដែលមានចំណូលមធ្យមកម្រិតទាប ឬ Lower-Middle-Income Countires មានចន្លោះពី ១១៣៦ដុល្លារ ទៅ ៤៤៦៥ដុល្លារ ក្នុងមនុស្សម្នាក់ ហើយពី ៤៤៦៦ដុល្លារ ទៅ ១៣៨៤៥ដុល្លារ គឺជាក្រុមប្រទេសមានចំណូលមធ្យមកម្រិតខ្ពស់ ឬ Upper-Middle-Income Countries ។
យ៉ាងណាក្តី World Bank ក៏បានធ្វើការពន្យល់អំពីវិធីសាស្ត្រសម្រាប់បណ្តាប្រទេសចំណូលមធ្យមក្នុងការដោះស្រាយ និងអាចអនុវត្តបានដើម្បីចាកចេញពីអន្ទាក់ Middle-Income Trap នេះផងដែរ។
ក្នុងរយៈពេលប៉ុន្មានទសវត្សរ៍មកនេះ មានប្រទេសតិចតួចបំផុតដែលធ្វើបានសម្រេចក្នុងការចាកចេញពីឋានៈជាប្រទេសមានចំណូលមធ្យមទៅជាប្រទេសមានចំណូលខ្ពស់ដែលក្នុងនោះមានដូចជា អារ៉ាប៊ីសាអូឌីត, ឡាតវៀ, ប៊ុលហ្គារី និង កូរ៉េខាងត្បូង ជាដើម។
ធនាគារពិភពលោកបានលើកឧទាហរណ៍ប្រទេសដែលធ្វើបានសម្រេចទាំងនោះបូករួមជាមួយនឹងវិធីសាស្ត្រចំនួន ៣ ជាដំណាក់កាល ដើម្បីអាចជួយជំរុញការងាររបស់ពួកគេបានជោគជ័យ។ ផែនការយុទ្ធសាស្ត្រនេះត្រូវបានធនាគារពិភពលោកដាក់ឈ្មោះថា 3i strategy ដែលចាំបាច់ចាក់ចូលទៅក្នុងយុទ្ធសាស្ត្រគោលនយោបាយសម្រាប់សេដ្ឋកិច្ច ហើយវិធីសាស្ត្រទាំងនោះគឺមានដូចជា Investment, Infusion និង Innovation ។
ជាជំហ៊ានដំបូង ក្រុមប្រទេសដែលមានចំណូលមធ្យមកម្រិតទាបត្រូវតែធ្វើយ៉ាងណាផ្តោតសំខាន់ទៅលើការបង្កើនសកម្មភាពវិនិយោគនៅក្នុងប្រទេស។ ប្រសិនបើពួកគេមានសកម្មភាពវិនិយោគខ្លាំងក្លាយ ហើយជំហ៊ានបន្ទាប់គឺជាការបញ្ជ្រៀបធាតុចំបាច់បន្ថែមទៀតដើម្បីប្រទាក់ក្រឡាការងារជាមួយគ្នា ហើយក្នុងនោះការបំពាក់បច្ចេកវិទ្យាទំនើបគឺជារឿងដែលមិនអាចមើលរំលងបាន។
២ ជំហ៊ាននេះ នឹងធ្វើឲ្យពួកគេអាចទទួលបានឋានៈជាប្រទេសមានចំណូលមធ្យមកម្រិតខ្ពស់ គឺជាពេលវេលាដែលត្រូវគិតគូរការច្នៃប្រឌិត ឬនវានុវត្តន៍ (Innovation)។ ដោយឡែក ជំហ៊ានចុងក្រោយនេះត្រូវបាន World Bank រៀបរាប់ និងពន្យល់ថា វាទាមទារទាំងការរៀបចំឡើងវិញនៃរចនាសម្ព័ន្ធសហគ្រាស ក្រុមហ៊ុន របៀបធ្វើការងារ ការប្រើប្រាស់ថាមពល ព្រមទាំងការរីកចម្រើនៃការធ្វើដំណើរ ជាពិសេស ការប្រកួតប្រជែងផ្នែកនយោបាយ។
គួរឲ្យដឹងដែរថា កូរ៉េខាងត្បូងត្រូវបានធនាគារពិភពលោកចាត់ទុកថាជាប្រទេសដែលបានអនុវត្តនូវវិធីសាស្ត្រ 3i Strategy ដែលទទួលបានប្រសិទ្ធភាពជាងគេបំផុត ពោលគឺគិតចាប់តាំងតែពីឆ្នាំ១៩៧០ និង ឆ្នាំ១៩៨០ មកទល់បច្ចុប្បន្ន កូរ៉េខាងត្បូង បានផ្លាស់ប្តូរខ្លួនយ៉ាងលឿនពីប្រទេសក្រីក្រដែលមានចំណូលជាមធ្យម ១២០០ដុល្លារក្នុងមនុស្សម្នាក់ទៅជាប្រទេសចំណូលខ្ពស់ ឬ ប្រមាណជា ៣៣ ០០០ដុល្លារ ជាមធ្យមគិតត្រឹមឆ្នា២០២៣៕