នៅទីបំផុតក្រោយការរង់ចាំអស់រយៈពេលជិត២ទសវត្សរ៍ កិច្ចព្រមព្រៀងជាប្រវត្តិសាស្ត្រមួយត្រូវបានបង្កើតឡើងក្នុងរូបរាងជាសន្ធិសញ្ញាដែលអាចប្រើប្រាស់ក្នុងការការពារដែនសមុទ្រ និងជីវិតរស់នៅក្នុងសមុទ្របានល្អប្រសើរជាងមុន ឬហៅឈ្មោះថា The High Seas Treaty។
សន្ធិសញ្ញាដ៏សំខាន់នេះមិនត្រឹមតែផ្តល់អត្ថប្រយោជន៍រួមគ្នាចំពោះពលរដ្ឋពិភពលោកក្នុងការប្រើប្រាស់មហាសមុទ្រនានាប៉ុណ្ណោះទេ វាថែមទាំងអាចជួយការពារដល់ជិវិតដែលរស់នៅក្នុងសមុទ្រថែមទៀតផង ហើយក្នុងនោះមហាសមុទ្រពិភពលោកទៅដល់៣០ភាគរយនឹងត្រូវបានស្ថិតនៅក្នុងការគាំពារបានយ៉ាងត្រឹមត្រូវនៅត្រឹមឆ្នាំ២០៣០ខាងមុខ។
សន្ធិសញ្ញា The High Seas Treaty ត្រូវបានសម្រេចដាក់ឲ្យប្រើប្រាស់ជាផ្លូវការនៅក្រោយកិច្ចប្រជុំយ៉ាងស្វិតស្វាញមួយនាទីក្រុងញូវយ៉កសហរដ្ឋអាមេរិកនៃអង្គការសហប្រជាជាតិដោយប្រើប្រាស់រយៈពេលរហូតទៅដល់៣៨ម៉ោង ខណៈដែលគេចាំបានថាការពិភាក្សាគ្នាដើម្បីបង្កើតសន្ធិសញ្ញានេះដំបូងបានកើតឡើងតាំងតែពីឆ្នាំ២០០៤មកម្ល៉េះ។
គោលបំណងសំខាន់របស់សន្ធិសញ្ញានេះនឹងត្រូវអនុវត្តឲ្យបានក្នងការរៀបចំចំណែក៣០ភាគរយនៃមហាសមុទ្ររបស់ពិភពលោកដែលមិនជាប់ពាក់ព័ន្ធទៅនឹងដែនដីរបស់ប្រទេសណាមួយទៅជាតំបន់អភិរក្សជីវិតសត្វសមុទ្រ និងធ្វើយ៉ាងណាឲ្យប្រព័ន្ធអេកូឡូស៊ីនេះអាចមានសកម្មភាពងើបឡើងខ្លាំងក្លាឡើងវិញ។ គួរឲ្យដឹងដែរថា តួលេខចុងក្រោយដែលបង្ហាញដោយក្រុមអ្នកជំនាញមហាសមុទ្របានអះអាងថា នៅពេលបច្ចុប្បន្ននេះ ប្រភេទសត្វសមុទ្រជាង ៨ភាគរយ កំពុងស្ថិតនៅក្នុងបញ្ជីក្រហមរបស់សហភាពអន្តរជាតិសម្រាប់ការអភិរក្សធម្មជាតិ ឬ International Union for Conservation of Nature ដែលមានន័យថាពួកវាកំពុងរស់នៅស្ថិតនៅក្នុងការគំរាមកំហែង ឬជិតផុតពូជ ដែលក្នុងនោះមានដូចជាសត្វត្រីបាឡែន, ត្រីដូលហ្វ៊ីន, ត្រីធូណា និងអណ្តើកសមុទ្រជាដើម៕