បរទេស ៖ យោងតាមប្រភពពី Weforum បានលើកឡើងថា សេដ្ឋកិច្ចឌីជីថលរបស់អាស៊ីអាគ្នេយ៍កំពុងរីកចម្រើនជាលំដាប់ខ្ពស់ក្នុងប៉ុន្មានឆ្នាំចុងក្រោយនេះ ដោយសារអ្នកប្រើប្រាស់ក្នុងតំបន់បានបន្តក្នុងការប្រើប្រាស់ឌីជីថល ហើយវាច្បាស់ណាស់ថាបច្ចេកវិទ្យានៅតំបន់នេះកាន់តែឆ្ពោះទៅមុខ។
ចាប់តាំងពីឆ្នាំ២០១៦ រហូតមក ចំនួនមនុស្សប្រើប្រាស់អ៊ីនធឺណិតបានកើនឡើងទ្វេដងនៅក្នុងបណ្តាប្រទេសធំៗចំនួនប្រាំមួយគឺ ឥណ្ឌូនេស៊ី ម៉ាឡេស៊ី ហ្វីលីពីន សិង្ហបុរី ថៃ និងវៀតណាម។ ជាលទ្ធផល តម្រូវការផលិតផល និងសេវាកម្មឌីជីថលបានកើនល្បឿនយ៉ាងឆាប់រហ័ស និងជំរុញកំណើនសេដ្ឋកិច្ចឌីជីថល។ បើទោះបីជាមានផលប៉ះពាល់សេដ្ឋកិច្ចពីជំងឺរាតត្បាត និងបញ្ហាម៉ាក្រូសេដ្ឋកិច្ចសកលដែលបានកើតមានឡើងក៏ដោយ ក៏តំបន់នេះនៅតែមានភាពធន់នឹងការធៀបនឹងផ្នែកផ្សេងទៀតនៃពិភពលោក។
Weforum បង្ហាញថា ទស្សនវិស័យកំណើនទីផ្សាររបស់អាស៊ីអាគ្នេយ៍ក្នុងរយៈពេលវែងនៅតែរឹងមាំ ហើយទំហំកិច្ចឌីជីថលកំពុងស្ថិតនៅលើផ្លូវដែលឈានដល់ ៦០០ ពាន់លានដុល្លារនៃតម្លៃទំនិញសរុប (GMV) នៅឆ្នាំ២០៣០។ អាស៊ីអាគ្នេយ៍មានសក្តានុពលសម្រាប់កំណើនរយៈពេលវែងដែលជំរុញដោយកត្តាដូចជាការកើនឡើងចំនួនប្រជាជនមានការងារធ្វើ មានកន្លែងសម្រាប់កំណើនប្រាក់ចំណូល និងសក្តានុពលនៃនគរូបនីយកម្មដែលនៅសល់។ លើសពីនេះ ការផ្លាស់ប្តូរជំហានមួយចំនួនអាចជំរុញសេដ្ឋកិច្ចឌីជីថលក្នុងតំបន់ឱ្យឈានដល់ ១ ទ្រីលានដុល្លារនៃតម្លៃទំនិញសរុប GMV នៅឆ្នាំ២០៣០។ ដើម្បីឱ្យតំបន់នេះទទួលបានសក្តានុពលពេញលេញពីសេដ្ឋកិច្ចឌីជីថល អ្នកពាក់ព័ន្ធផ្នែកសេដ្ឋកិច្ចឌីជី អ្នកវិនិយោគ ក្រុមហ៊ុន រដ្ឋាភិបាល និងអង្គការមិនមែនរដ្ឋាភិបាល (NGOs) គួរតែសហការគ្នា។ ខាងក្រោមនេះគឺជាតម្រូវការមួយចំនួនសម្រាប់ឲ្យវានេះកើតឡើង ៖
១. បង្កើនការចូលរួមផ្នែកឌីជីថលដើម្បីជំរុញកំណើន ៖ អាស៊ីអាគ្នេយ៍មានការវិវឌ្ឍយ៉ាងសំខាន់ឆ្ពោះទៅរកការដាក់បញ្ចូលឌីជីថលជាមួយនឹងការខិតខំប្រឹងប្រែងដើម្បីភ្ជាប់គម្លាតពីតំបន់ជនបទ។ ទីក្រុងធំៗមួយចំនួនជិតដល់ចំណុចដែលទទួលយកឌីជីថលបានពេញលេញ ហើយវាជាសញ្ញាថាគម្លាតនៃការតភ្ជាប់ទីក្រុង និងជនបទកំពុងរួមតូច។ ទោះជាយ៉ាងណាក្តី វាមានគម្លាតកើនឡើងរវាងតម្រូវការ ការផ្គត់ផ្គង់ផលិតផល និងសេវាកម្មឌីជីថលនៅខាងក្រៅទីក្រុងផងដែរ ដោយសារអ្នកប្រើប្រាស់នៅក្នុងតំបន់ដាច់ស្រយាលអាចមានលទ្ធភាពប្រើប្រាស់អ៊ីនធឺណិត ប៉ុន្តែពួកគេមិនអាចចូលរួម និងរួមចំណែកប្រកបដោយអត្ថន័យដល់សេដ្ឋកិច្ចឌីជីថលបានទេ។
ដូច្នោះហើយ បន្ថែមពីលើតម្រូវការសម្រាប់រដ្ឋាភិបាល និងធុរកិច្ចក្នុងការខិតខំកាត់បន្ថយចន្លោះនេះ អ្នកពាក់ព័ន្ធដូចជាអ្នកវិនិយោគ និងអង្គការក្រៅរដ្ឋាភិបាលអាចជួយលុបបំបាត់របាំងឧបសគ្គនានា ដើម្បីឲ្យប្រជាជនអាស៊ីអាគ្នេយ៍អាចក្លាយជាអ្នកប្រើប្រាស់សកម្មនៃសេវាកម្មឌីជីថលកាន់តែច្រើន។ ជាឧទាហរណ៍ វិនិយោគិនគួរតែចូលរួមយ៉ាងសកម្មជាមួយនឹងទស្សនវិស័យនៃការរួមបញ្ចូលឌីជីថល ហើយក្នុងភាពជាដៃគូជាមួយរដ្ឋាភិបាល អង្គការក្រៅរដ្ឋាភិបាល និងវិស័យឯកជនចាំបាច់ត្រូវបន្តការផ្តួចផ្តើមគំនិតអប់រំ និងណែនាំផែនការអភិវឌ្ឍន៍សេដ្ឋកិច្ច ដើម្បីបង្កើនជំនាញដូចជាចំណេះដឹងផ្នែកឌីជីថល និងហិរញ្ញវត្ថុ ដែលត្រូវការដើម្បីប្រើប្រាស់ឱកាសឌីជីថលប្រកបដោយសុវត្ថិភាព និងផលិតភាព។
២. វិនិយោគលើហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធ និងគាំទ្រក្របខ័ណ្ឌគោលនយោបាយអន្តរជាតិ ៖ វាចាំបាច់ណាស់ដែលភាពជាដៃគូក្នុងវិស័យឯកជនគួរគាំទ្ររដ្ឋាភិបាល ដើម្បីបន្តវិនិយោគលើហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធឌីជីថល និងរូបវន្ត ដើម្បីបង្កើតឱកាសដល់ក្រុមហ៊ុននានាក្នុងការពង្រីក និងដំណើរការអាជីវកម្មដែលរកប្រាក់ចំណេញដោយទំនុកចិត្ត។ ទន្ទឹមនឹងនេះ វាមានឧបសគ្គមួយចំនួនដូចជា ហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធមិនគ្រប់គ្រាន់ បញ្ហាផ្លូវ និងបញ្ហាប្រឈមក្នុងការបង្កើតគំរូផ្គត់ផ្គង់ប្រកបដោយប្រសិទ្ធភាពនៅតំបន់ជនបទ ជារឿយៗធ្វើឱ្យអាជីវកម្មកាន់តែពិបាកក្នុងប្រតិបត្តិការនៅក្នុងតំបន់ទាំងនោះ ទោះបីជាតម្រូវការសម្រាប់ផលិតផល និងសេវាកម្មឌីជីថលកំពុងកើនឡើងក៏ដោយ។ ដូច្នោះហើយ ការវិនិយោគត្រឹមត្រូវគឺត្រូវការជាចាំបាច់ដើម្បីកាត់បន្ថយការចំណាយលើការប្រើប្រាស់ និងពន្លឿនការជ្រៀតចូលឌីជីថលទៅតំបន់ទាំងនោះ។
បន្ថែមពីនេះ រដ្ឋាភិបាលដើរតួនាទីយ៉ាងសំខាន់ក្នុងការជំរុញក្របខ័ណ្ឌគោលនយោបាយពហុភាគី អន្តរប្រតិបត្តិការ ដូចជាកិច្ចព្រមព្រៀងអភិបាលកិច្ចទិន្នន័យឆ្លងកាត់ព្រំដែន និងពាណិជ្ជកម្ម និងស្តង់ដារហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធ។ ការសហការជាអន្តរជាតិអាចជួយឱ្យអាជីវកម្មផ្តល់សេវាកម្ម និងបច្ចេកវិទ្យាឆ្លងព្រំដែន ដែលជំរុញឲ្យមានការកើនឡើងនៅទូទាំងតំបន់។ បើគ្មានកិច្ចសហការទេ ការបែកខ្ញែកឌីជីថលអាចជាបញ្ហាប្រឈម ជាពិសេសសម្រាប់អាជីវកម្មខ្នាតតូចដែលមានធនធានតិច។ កិច្ចព្រមព្រៀងក្របខណ្ឌសេដ្ឋកិច្ចឌីជីថលរបស់អាស៊ាន (DEFA) គឺជាឧទាហរណ៍ដ៏ល្អនៃក្របខ័ណ្ឌឌីជីថលបង្រួបបង្រួម ដែលនឹងជួយពន្លឿនកំណើនសេដ្ឋកិច្ចឌីជីថលក្នុងតំបន់។
៣. ការទទួលយកគំរូអាជីវកម្ម និងបច្ចេកវិទ្យាថ្មីៗ ដើម្បីកាតបន្ថយនូវរនាំងឧបសគ្គចំពោះការចូលរួម ៖ អាជីវកម្មចាំបាច់ត្រូវបង្កើតយុទ្ធសាស្រ្តយ៉ាងសកម្មដើម្បីបំពេញតម្រូវការអ្នកប្រើប្រាស់ដែលកំពុងកើនឡើងនៅក្រៅទីក្រុង តំបន់ដាច់ស្រយាក និងក្រុមអតិថិជនដែលមានស្រាប់។ ដើម្បីឲ្យអ្នកប្រើប្រាស់ចូលរួមជាមួយឌីជីថលជាប់លាប់ ក្រុមហ៊ុនគួរបង្កើតផលិតផល និងសេវាកម្មដែលងាយស្រួលប្រើ ឬមានតម្លៃសមរម្យជាងមុន និងការកសាងទំនុកចិត្តជាមួយអ្នកប្រើប្រាស់ថ្មី ដោយផ្តល់ជូននូវសេវាកម្មទូទាត់សាច់ប្រាក់ និងគោលការណ៍បង្វិលសងដែលមានភាពបត់បែន។ វាមានសារៈសំខាន់សម្រាប់អាជីវកម្មក្នុងការទទួលយកបច្ចេកវិទ្យាថ្មីៗដូចជា ឧបករណ៍បញ្ញាសិប្បនិមិត្ត (AI) ដែលអាចជួយជំរុញកំណើនអាជីវកម្ម ដោយអនុញ្ញាតឱ្យក្រុមហ៊ុននានាកែលម្អប្រសិទ្ធភាពប្រតិបត្តិការ និងភ្ជាប់ទំនាក់ទំនងជាមួយអតិថិជនតាមមធ្យោបាយថ្មីៗ។ លើសពីនេះ AI ក៏អាចដើរតួយ៉ាងសំខាន់ក្នុងការស្វែងរកទិន្ន័យ និងការពារការក្លែងបន្លំ បង្កើនសុវត្ថិភាពសម្រាប់ទាំងអ្នកប្រើប្រាស់ និងម្ចាស់អាជីវកម្ម។
មិនត្រឹមតែប៉ុណ្ណោះ ការពង្រឹងគុណភាពនៃការគ្រប់គ្រងស្តុក និងការបង្កើនប្រសិទ្ធភាពនៃចូលរួមផ្នែកឌីជីថលឲ្យកាន់តែស៊ីជម្រៅ ក្រុមហ៊ុនទាំងនោះគួរផ្សព្វផ្សាយតាមរយៈប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយអនឡាញអាចរួមចំណែកដល់ក្រុមហ៊ុននានាក្នុងរកប្រាក់ចំណេញបន្ថែម។
បច្ចុប្បន្ននេះ សេដ្ឋកិច្ចឌីជីថលជាកត្តាជំរុញកំណើនសេដ្ឋកិច្ចដ៏សំខាន់សម្រាប់អាស៊ីអាគ្នេយ៍ ហើយកំពុងស្ថិតនៅលើផ្លូវរីកចម្រើនកើនឡើងលឿនជាងផលិតផលក្នុងស្រុកសរុបក្នុងតំបន់។ ទន្ទឹមនឹងនេះ ប្រព័ន្ធអេកូឡូស៊ី រដ្ឋាភិបាល អ្នកបង្កើតគោលនយោបាយ អាជីវកម្ម និងអង្គការក្រៅរដ្ឋាភិបាលទាំងអស់ដើរតួយ៉ាងសំខាន់ក្នុងការពន្លឿនការរួមបញ្ចូលឌីជីថល ការចូលប្រើប្រាស់បច្ចេកវិទ្យា និងអ៊ីនធឺណិតដោយផ្ទាល់ និងការប្រើប្រាស់សេវាកម្មឌីជីថលផ្សេងៗ។ វាមិនត្រឹមតែជារឿងចាំបាច់ដែលត្រូវធ្វើប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែវាក៏នឹងជួយជំរុញកំណ់នសេដ្ឋកិច្ចក្នុងតំបន់អាស៊ីអាគ្នេយ៍ប្រកបដោយនិរន្តរភាព ដែលអាចក្លាយជាសេដ្ឋកិច្ចឌីជីថលមានទំហំ ១ ទ្រីលានដុល្លារនៅឆ្នាំ២០៣០។