ជាការពិត កម្ចីឥណទានតែងតែជួបប្រទះបញ្ហានានា ក្នុងនោះបញ្ហាសំខាន់គឺការមិនមានលទ្ធភាពរបស់អតិថិជនក្នុងការសងត្រឡប់ទៅកាន់គ្រឹះស្ថានផ្ដល់កម្ចីវិញ។ បើទោះជាការផ្ដល់ឥណទានមានភ្ជាប់ជាមួយទ្រព្យធានាក្ដី ប៉ុន្តែភាគីធនាគារ ឬមីក្រូហិរញ្ញវត្ថុនៅតែត្រូវការការចរចា ដើម្បីរកដំណោះស្រាយ។
ក្នុងករណីភាគច្រើនដែលអតិថិជនមិនមានលទ្ធភាពសងត្រឡប់ ពួកគេច្រើនតែភ័យខ្លាច គេចវេស មិនហ៊ានក្នុងការជួបចរចាជាមួយភាគីអ្នកផ្ដល់កម្ចី។
លោក លី ប៊ុនរឹទ្ធិ នាយកប្រតិបត្តិប្រតិបត្តិការនៃគ្រឹះស្ថានមីក្រូហិរញ្ញវត្ថុចម្រើនបានរៀបរាប់ឱ្យដឹងថា កម្ចីអាចមានកម្ចីខ្លះមិនត្រូវការទ្រព្យបញ្ចាំនោះទេ តែក៏មានកម្ចីមួយចំនួនទៀតដែលត្រូវការទ្រព្យបញ្ចាំ ប៉ុន្តែមិនថាកម្ចីនោះត្រូវបានផ្ដល់ឱ្យអតិថិជនក្នុងរូបភាពណា ភាគីផ្ដល់កម្ចីត្រូវតែមាន និតិវិធីក្នុងការតាមដានឥណទានរបស់ពួកគេ។
ត្រង់ចំណុចនេះ លោកបានបន្តបកស្រាយថា៖
«ការតាមដានឥណទាននោះគឺមានន័យថាបន្ទាប់ពីអតិថិជនបានកម្ចីហើយ តើគាត់បានយកទៅប្រើប្រាស់ក្នុងគោលបំណងដូចដែលគាត់បានស្នើឬអត់? ព្រោះបើគាតប្រើខុសគោលដៅ លទ្ធភាពនៃការសងរបស់គាត់ក៏អាចនឹងធ្លាក់ចុះ ផងដែរ»។
លោកបន្តថា ក្នុងករណីខ្លះទៀត មិនមែនអតិថិជនមិនចង់សងធនាគារ ឬគ្រឹះស្ថានមីក្រូហិរញ្ញវត្ថុទេ ប៉ុន្តែពួកគាត់ពិតជាមិនមានលទ្ធភាពពិតមែន។ ជាក់ស្ដែងដូចជាកសិករដែលយកកម្ចីទៅប្រើប្រាស់លើវិស័យកសិកម្ម ប៉ុន្តែគេបែរជាជួបគ្រោះរាំងស្ងួត ឬទឹកជំនន់ ដែលបណ្ដាលឱ្យខូចខាតដំណាំជាដើម។
ក្នុងករណីបែបនេះ លោក លី ប៊ុនរឹទ្ធិ បានគូសបញ្ជាក់ថា នៅពេលដឹងស្ថានភាពរបស់អតិថិជនហើយ តួនាទីរបស់គ្រឹះស្ថានគឺរកដំណោះស្រាយរួម ដូចជាពន្យារពេលសងជាដើម។ ដូច្នេះហើយបានជាមានភាពចាំបាច់ណាស់ដែលអតិថិជនត្រូវសហការគ្នាជាមួយគ្រឹះស្ថានផ្ដល់កម្ចី។
យ៉ាងណាមិញ លោកសង្កត់ធ្ងន់ថា៖
«អតិថិជនខ្លួនឯងក៏គួរដឹងដែរថា កុំរង់ចាំទាល់តែមានបញ្ហាខ្លាំងហើយទើបនិយាយជាមួយ បុគ្គលិក ឬក៏គេចវេស។ ត្រូវមានលក្ខណៈតម្លាភាព ផ្ដល់ព័ត៌មានដល់បុគ្គលិក ដើម្បីឱ្យគេដឹងថា តើគាត់ត្រូវពិភាក្សារកដំណោះស្រាយដោយរបៀបណា?»
មិនត្រឹមតែប៉ុណ្ណោះ ក្នុងករណីដែលមានកម្រិតធ្ងន់ធ្ងរដូចជាកូវីដជាដើម រដ្ឋាភិបាលនឹងមានការអន្តរាគមន៍ ដោយចេញសេចក្ដីណែនាំ ដល់គ្រឹះស្ថានផ្ដល់កម្ចីក្នុងការរៀបចំកម្ចីឡើងវិញដល់អតិថិជន ដូច្នេះហើយប្រជាជនដែលប្រើប្រាស់កម្ចី អាចទទួលបានការលើកលែង៕