សេដ្ឋកិច្ច
ហិរញ្ញវត្ថុ
អចលនទ្រព្យ
ជំនួញ
អត្ថបទពាណិជ្ជកម្ម
អាជីវកម្មថ្មី និងនវានុវត្ត
មាតិកាឌីជីថល
Khmer Insider
មរតកគំនិត
កម្ពុជា 360°
វិថីហិរញ្ញវត្ថុ
កំពង់ស្ពឺ ៖ ភ្នំខ្នងផ្សារ ជាតំបន់ទេសចរណ៍ធម្មជាតិ មានសម្រស់ធម្មជាតិដ៏ស្រស់ស្អាត និងទាក់ទាញបំផុត ដែលផ្ទុះការចាប់អារម្មណ៍ពីសំណាក់ទេសចរជាតិ និងអន្យរជាតិ ផ្អើលទៅទស្សនាកម្សាន្តជាហូរហែ ជាពិសេសនាពេលចុងសប្ដាហ៍ ដែលសប្ដាហ៍ខ្លះអាចមានមនុស្សដល់ខ្ទង់ពាន់នាក់ឡើងភ្នំមួយនេះ និងបានផ្តល់នូវចំណូលដល់ប្រជាសហគមន៍ក្នុងតំបន់ការពារផងដែរ។
ក្រៅតែពីជាតំបន់ទេសចរណ៍ធម្មជាតិព្រៃភ្នំ ដែលប្រជាជនខ្មែរ ជាពិសេសស្រទាប់យុវវ័យនិយមទៅលេងហើយនោះ ភ្នំខ្នងផ្សារក៏បានផ្ដល់ជាអនុផលធម្មជាតិដែលអាចឱ្យប្រជាសហគមន៍ក្នុងតំបន់ការពារអាចទទួលបានចំណូលបន្ថែមនៅក្នុងមូលដ្ឋានតាមរយៈការដកដើមរុក្ខជាតិតូចៗសម្រាប់ធ្វើជាអាហារប្រចាំថ្ងៃ និងដើម្បីលក់ជូនទេសចរដែលទៅកម្សាន្ត ជាពិសេសប្រភេទរុក្ខជាតិម៉្យាងដែលអ្នកស្រុកហៅថា «ផ្កាថ្ម» អាចលក់បានក្នុងតម្លៃថ្លៃរហូតទៅដល់ ៤៥ ទៅ ៥០ម៉ឺនរៀលក្នុងមួយគីឡូក្រាម ឬថ្លៃជាងនេះនៅពេលខែដែលរកមិនបានច្រើន។
លោក នុំ គី ដែលជាអ្នកនាំភ្ញៀវទេសចរឡើងភ្នំខ្នងផ្សារបានរៀបរាប់ថា សម្រាប់រុក្ខជាតិផ្កាថ្ម មានសណ្ឋានខុសប្លែកពីរុក្ខជាតិទូទៅ ដោយវាមានស្លឹកធំៗ ហើយមានប្រវែងខ្លីៗ ដុះនៅតាមគន្លៀតថ្ម ពេលខ្លះក៏ដុះជាកញ្ចុំ ខ្លះទៀតក៏ដុះតែឯង ហើយភាគច្រើនស្លឹកវាពណ៌បៃតង តែបើស្លឹកវាពណ៌ក្រហម ឬពណ៌ឈូកដែលមានក្រទ្បាដូចផែនទី គេចាត់វាចូលក្នុងចំណាត់ថ្នាក់លេខ១ លក់តម្លៃចាប់ពី ៤០-៥០ម៉ឺនរៀលក្នុង១គីទ្បូក្រាម។ ប៉ុន្តែដោយហេតុថា នៅតំបន់ខ្នងផ្សារនេះសម្បូរស្មៅខៀវខ្ចី ទើបធ្វើឱ្យការរករុក្ខជាតិផ្កាថ្មនេះ មានភាពលំបាក ដោយត្រូវសំឡឹងរំពៃយ៉ាងយកចិត្តទុកដាក់បំផុតទម្រាំតែប្រទះមួយគុម្ពៗ ហើយរុក្ខជាតិប្រភេទនេះ មានដុះតែនៅលើតំបន់ភ្នំ និងក្នុងរដូវមានភ្លៀងធ្លាក់តែប៉ុណ្ណោះ។
លោកបានបន្តថា ៖
“អ្នកខ្លះអាចរកបានចំណូលរហូតដល់ ១លានរៀល ក្នុងមួយសប្ដាហ៍ ដែលចំណូលនេះបានច្រើនជាងការនាំភ្ញៀវឡើងលើភ្នំទៅទៀត ប៉ុន្តែសម្រាប់ខ្ញុំវិញរកមិនបាន១លានដូចគេនោះទេ ពោលគឺបានត្រឹមប្រមាណ ៥០ ទៅ ៦០ម៉ឺនរៀលប៉ុណ្ណោះក្នុងមួយសប្ដាហ៍ ព្រោះភាគច្រើនខ្ញុំដើររកនៅថ្ងៃដែលមិនមានភ្ញៀវឡើងភ្នំ គឺក្នុងចន្លោះថ្ងៃច័ន្ទ ដល់ថ្ងៃសុក្រ ដោយការដើរនេះគឺដើរពេញមួយថ្ងៃតែម្ដង។ ថ្ងៃខ្លះខ្ញុំរកបានច្រើន អាចបានដល់១គីឡូ ទៅ ២គីឡូ ថ្ងៃខ្លះទៀតក៏បានត្រឹមកន្លះគីឡូ។ ប៉ុន្តែទោះជារកបានចំនួនប៉ុន្មានក៏ដោយ ក៏លក់អស់ដែរ ព្រោះមានឈ្មួញគេចាំទិញនៅក្នុងភូមិផ្ទាល់ ដើម្បីយកទៅលក់បន្តទៅឱ្យជនជាតិចិនធ្វើជាឱសថ”
យ៉ាងណាក៏ដោយ បើទោះជារុក្ខជាតិប្រភេទផ្កាថ្មបានក្លាយជាប្រភពចំណូលដែលទទួលបានពីអនុផលនៃធនធានធម្មជាតិច្រើនគួរសមក៏ដោយ ក៏ប៉ុន្តែអ្វីដែលជាការគួរឱ្យកត់សម្គាល់នោះ គឺរុក្ខជាតិប្រភេទនេះកាន់តែមានភាពខ្សត់ទៅៗ ដោយត្រូវដើរកាន់តែឆ្ងាយជាងមុនដើម្បីស្វែងរក បើទោះបីជាក្រុមអ្នកដើររកព្យាយាមបេះតែផ្កាថ្មណាដែលគ្រប់អាយុដកក៏ដោយ ខណៈដែលមានប្រជាសហគមន៍ធ្លាប់បានព្យាយាម និងសាកល្បងយកមកដាំក្នុងភូមិច្រើដង ប៉ុន្តែមិនបានផលនោះទេ ពោលគឺដាំបានតែប៉ុន្មានថ្ងៃក៏រលួយអស់ទៅ។
ជាមួយគ្នានេះ លោកក៏បានសំណូមពរទៅដល់ប្រជាសហគមន៍ក្នុងតំបន់ការពារចូលរួមថែរក្សារុក្ខជាតិផ្កាថ្មទាំងអស់គ្នា ដោយដកយកតែរុក្ខជាតិដែលគ្រប់អាយុ (មានទំហំធំ) ហើយក៏សូមសំណូមពរដល់ស្ថាប័នពាក់ព័ន្ធដែលមានជំនាញក្នុងការការស្រាវជ្រាវបន្ថែមទៅលើការដាំរុក្ខជាតិប្រភេទនេះ ដើម្បីកុំឱ្យប្រឈមនឹងការបាត់បង់ទៅថ្ងៃមុខ ក៏ដូចជាផ្ដល់ចំណូលមួយស្ថិតស្ថេរសម្រាប់ប្រជាសហគមន៍ក្នុងតំបន់ការពារ៕
ជីវប្រវត្តិ: ជានិស្សិតនៃសាលកវិទ្យាល័យភូមិន្ទភ្នំពេញ ដេប៉ាតឺម៉ង់ប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយ និងសារគមនាគមន៍។ បច្ចុប្បន្ន ជាអ្នករាយការណ៍ព័ត៌មាននៅ AMS Economy ។
របាយការណ៍ថ្មីៗ
មើលទាំងអស់ ➧
ព័ត៌មានទូទៅ
មើលទាំងអស់ ➧
កម្មវិធីពិសេសរបស់ AMS ECONOMY
ព័ត៌មានសង្ខេប
Account
Security
Favourite Content