សេដ្ឋកិច្ច
ហិរញ្ញវត្ថុ
អចលនទ្រព្យ
ជំនួញ
អត្ថបទពាណិជ្ជកម្ម
អាជីវកម្មថ្មី និងនវានុវត្ត
មាតិកាឌីជីថល
Khmer Insider
មរតកគំនិត
កម្ពុជា 360°
វិថីហិរញ្ញវត្ថុ
បាត់ដំបង ៖ នៅលើទីផ្សារ គេច្រើនតែមានតម្រូវការចង់បានទឹកឃ្មុំព្រៃ ដែលប្រជាពលរដ្ឋតាមតំបន់ការពារធម្មជាតិរកបានពីក្នុងព្រៃ។ ប៉ុន្តែការពឹងផ្អែកលើការដើររកបែបផ្សងព្រេងនេះមិនអាចផ្គត់ផ្គង់គ្រប់តម្រូវការរបស់ទីផ្សារនោះទេ។ ដូច្នេះហើយបានជាប៉ុន្មានឆ្នាំចុងក្រោយនេះ ប្រជាជនមានការផ្លាស់ប្ដូរមកចិញ្ចឹមឃ្មុំយកទឹកវិញ។
មែនទែនទៅ ការចិញ្ចឹមឃ្មុំយកទឹកនេះក៏មិនខុសអ្វីពីឃ្មុំព្រៃនោះឡើយ ផ្ទុយទៅវិញវាកាន់តែមានគុណភាពល្អជាងឃ្មុំព្រៃទៀតផង ដោយសារការចិញ្ចឹមមានការវាស់ស្ទង់កំហាប់ទឹកឃ្មុំត្រឹមត្រូវមុននឹងសម្រេចយកក្បាលទឹកចេញ ខណៈដែលការដើររកតាមព្រៃគឺឡើងយកភ្លាមៗតែម្ដង។ ជាក់ស្ដែង បើក្រឡេកមើលទៅស្ត្រីម្នាក់រស់នៅក្នុងស្រុកសំឡូតនៃខេត្តបាត់ដំបងដែលជាអ្នកចិញ្ចឹមឃ្មុំវិញ អាចរកចំណូលបានច្រើនគួរសមពីរបរនេះ បន្ទាប់ពីបានចាប់ផ្ដើមឡើងនៅក្នុងឆ្នាំ២០១៩ ក្រោយទទួលយកបច្ចេកទេសពីមូនិធិម៉ាដក្សចូលីភីត សាកល្បងចិញ្ចឹមឃ្មុំចំនួន១ធុង ជាមួយនឹងប្រជាសហគមន៍ដទៃទៀត។
អ្នកស្រី ជៃ រ៉ង ដែលជាអ្នកចិញ្ចឹមឃ្មុំនៅក្នុងសហគមន៍តាខេះមានជ័យបានឱ្យដឹងថា ៖
“ពីមួយឆ្នាំទៅមួយឆ្នាំ មុខរបរចិញ្ចឹមឃ្មុំចេះតែបានពង្រីកជាលំដាប់ រហូតដល់ពេលនេះបានកើនឡើងដល់ ២៥ធុងហើយ។ ដោយឡែក ការប្រមូលផលវាទៅតាមរដូវ សម្រាប់រដូវណាដែលផ្ការហុចផលល្អ ត្រឹមកន្លះខែយើងប្រមូលបានម្តង ក្នុងឃ្មុំចំនួន ១០ធុងយើងអាចប្រមូលបាន ២កាន ហើយក្នុង ១កានមានទឹកឃ្មុំ ២៥លីត្រ ហើយក្នុងមួយលីត្រមានតម្លៃចន្លោះពី ៦-៧ម៉ឺនរៀល។”
តាមរយៈការចិញ្ចឹមទាំង ២៥ធុង ក្នុងរយៈពេលចន្លោះពីកន្លះខែ ទៅមួយខែ អ្នកស្រីអាចលក់ទឹកឃ្មុំបាន ជាមធ្យម ៥០លីត្រ និងសរុបជាថវិកាប្រមាណជា ៣លានរៀល។ សម្រាប់ការប្រមូលផលទៀតសោត អ្នកស្រីបានបញ្ជាក់ថា ខែដែលទឹកឃ្មុំសុទ្ធល្អគឺចន្លោះពីខែ ១១ រហូតដល់ខែ ២ ដែលមានផ្ការីកច្រើន និងមិនមានភ្លៀងធ្លាក់។ ដោយឡែក ចំណូលដែលអ្នកស្រីរកបានពីការចិញ្ចឹមឃ្មុំនេះ បានជួយឱ្យអ្នកស្រីផ្គត់ផ្គង់ការសិក្សាដល់ កូនរហូតចប់ថ្នាក់សកលវិទ្យាល័យ ព្រមទាំងបានផ្គត់ផ្គង់ជីវភាពគ្រួសារប្រចាំថ្ងៃទៀតផង។ ម្យ៉ាងទៀត សម្រាប់អ្នកស្រី របរចិញ្ចឹមឃ្មុំនេះមានភាពងាយស្រួល ដែលអ្នកស្រីមិនចាំបាច់ត្រូវប្រើកម្លាំងដូចធ្វើស្រែ ចំការ។
សម្រាប់ទីផ្សារវិញ អ្នកស្រីបានឱ្យដឹងថា ទឹកឃ្មុំអ្នកស្រីមិនមានជួបប្រទះបញ្ហាក្នុងការលក់ចេញនោះទេ ព្រោះមានការជឿទុកចិត្តពីសំណាក់អតិថិជនដែលធ្លាប់ទិញ និងតាមរយៈការចូលទៅមើលដល់កន្លែងចិញ្ចឹមផ្ទាល់ជាដើម។ និយាយជារួម ទិន្នផលដែលប្រមូលបានសព្វថ្ងៃនេះសឹងតែមិនគ្រប់តម្រូវការរបស់ទីផ្សារផង។ បើទោះជាយ៉ាងនេះក្ដី ជារៀងរាល់ខែ អ្នកស្រីតែងដកមួយផ្នែកនៃចំណូលសម្រាប់ដាក់តម្កល់ទុកក្នុងសហគមន៍ ដោយសារអ្នកស្រីកំពុងអាស្រ័យលើដីសហគមន៍។ ម្យ៉ាងទៀត នេះក៏ជាការចូលរួមគាំទ្រ ជាថវិកាសម្រាប់ដំណើរការនៅក្នុងសហគមន៍ផ្ទាល់ ក៏ដូចជាសម្រាប់ចាត់ចែងរាល់ការល្បាតនៅក្នុងសហគមន៍ផង ដើម្បីធានាថាមិនមានការកាប់បំផ្លាញព្រៃឈើ ឬបាញ់ថ្នាំលើដំណាំដែលអាចប៉ះពាល់ដល់សត្វឃ្មុំ៕
Account
Security
Favourite Content