ជាធម្មតាប្រហុកខ្ទិះ ត្រូវបានផលិតពីប្រហុកសាច់ត្រី និងគ្រឿងផ្សំមួយចំនួនទៀត រួចយកទៅចម្អិន ទើបទទួលបានប្រហុកខ្ទិះមួយដែលមានរសជាតិឆ្ងាញ់ ប៉ុន្តែសម្រាប់អ្នកទទួលទានម្ហូបបួសគឺមិនអាចទទួលទានបាននោះឡើយ។ ដោយសារហេតុហើយ ស្ត្រីម្នាក់ដែលមានជំនាញផ្នែកម្ហូបអាហារបានបង្កើតគំនិតកែច្នៃជាប្រភេទអាហារបួសគ្មានសាច់ ដែលជំនួសដោយសណ្តែក ឬបង្កើតជាប្រហុកសណ្ដែកសៀង ដែលអាចយកទៅចម្អិន និងច្នៃជាមុខម្ហូបផ្សេងៗមានរសជាតិឆ្ងាញ់មិនចាញ់ប្រហុកសាច់ត្រីនោះឡើយ ហើយថែមទាំងអាចតម្រូវចិត្តអ្នកទទួលទានអាហារបួសថែមទៀត។
អ្នកស្រី ព្រុំ ចាន់ឡាង ជាម្ចាស់ និងជាអ្នកគ្រប់គ្រងទូរទៅនៅភោជនីយដ្ឋានម្ហូបបួស ហ្គោហ្រ្គីនវិចិត្រតារៀន (GoGreen Vegetarian Restaurant) បានប្រាប់ឱ្យដឹងថា៖
«មូលហេតុនៃការចាប់ផ្ដើម គឺដោយសារខ្ញុំជាអ្នកញ៉ាំអាហារបួស ឬអាហារគ្មានសាច់សត្វ ហើយក៏ចូលចិត្តម្ហូបប្រពៃណីខ្មែរ ដែលភាគច្រើនផ្សំចេញពីវត្ថុធាតុដើមប្រហុកត្រី តែដោយសារតែញ៉ាំប្រហុកត្រីមិនបាន ខ្ញុំក៏បានរិះរកវិធីបង្កើតប្រហុកសណ្តែកសៀងនេះឡើង ដោយមានការចង្អុរបង្ហាញពីមេចុងភៅចាស់ទុំនៅហាងផង ក៏សម្រេចបង្កើតប្រហុកធ្វើពីសណ្តែកសៀងនេះបានជោគជ័យ»។
អ្នកស្រីបន្ថែមថា៖
«បច្ចុប្បន្នប្រហុកសណ្តែកសៀងយើងច្នៃដាក់រក្សាទុកជាក្រឡ ដោយមានជាប្រភេទប្រហុកសម្រាប់ស្លរតម្លៃ ២ម៉ឺនរៀល ទឹកបុកល្ហុងតម្លៃ ២ម៉ឺនរៀល ប្រហុកខ្ទិះ និងកាពិផាវដែលចម្អិនស្រាប់ៗតម្លៃ ៣២០០០រៀល ។ ចំណុចពិសេសរបស់ផលិតផលយើងគឺវាជាម្ហូបឆ្អិនស្រាប់ បើកមកអាចញ៉ាំបានភ្លាមៗ ងាយស្រួលសម្រាប់អ្នកដែលតមសាច់ អាចយកដាក់តាមខ្លួនពេលធ្វើដំណើរ។ ណាមួយវាក៏ជួយសម្រួលដល់អ្នកតមសាច់អាចញាំ និងចម្អិនអាហារបែបខ្មែរបានដោយងាយស្រួល ហើយអ្នកមិនញ៉ាំប្រហុកត្រី ក៏អាចញ៉ាំប្រហុកសណ្តែកសៀងមានរសជាតិឆ្ងាញ់មិនចាញ់ប្រហុកសាច់ត្រី គ្មានសារធាតុគីមី និងល្អសម្រាប់សុខភាព ជាពិសេស ស័ក្ដិសមសម្រាប់អ្នកដែលស្រឡាញ់សុខភាពផ្ទាល់តែម្ដង»។
អ្នកស្រីបានបញ្ជាក់ថា ៖
«បច្ចុប្បន្ន ផលិតភាពរបស់យើងអាចផលិតបាន ច្រកដាក់ក្នុងក្រឡរួចរាល់ ដែលអាចទទួលទានបានតែម្ដងគឺប្រមាណ ១៥០-២០០គីឡូក្រាមក្នុង១ខែ ប៉ុន្តែជាក់ស្ដែងគឺយើងផលិតតាមតម្រូវការជាក់ស្ដែង ដែលអតិថិជនរបស់យើងភាគច្រើនជាជនបរទេស សិស្ស ដែលធ្លាប់ចេញពីសាលាវិបស្សនា និងអ្នកដែលស្រលាញ់សុខភាព ក៏ដូចជាសិស្សនៅព្រះវិហារចិន មានវ័យចន្លោះពី ២៥ – ៥៥ឆ្នាំផងដែរ។ ផលិតផលយើងជាទូទៅ មានដាក់លក់តាមកន្លែងលក់គ្រឿងទេសបួស ក៏ដូចជាក្នុងហាងផ្ទាល់ ហើយក៏មានលក់ក្នុងផេកហ្វេសប៊ុកផងដែរ ដោយជាធម្មតាយើងអាចលក់បានពី ២០-៤០គីឡូក្រាមក្នុងមួយខែ»។
ពាក់ព័ន្ធនឹងដំណើរការផលិតវិញ ម្ចាស់ភោជនីយដ្ឋានរូបនេះរៀបរាប់ថា ប្រហុកសណ្ដែកសៀងត្រូវបានឆ្លងកាត់ច្រើនដំណាក់កាល ដូចជា ការជ្រើសរើសសណ្តែកសៀង លាងសម្អាត ដាក់ត្រាំទឹក រួចយកទៅស្ងោរ បន្ទាប់មកយកទៅហាលសំដឹលលើកទី១ ក្នុងកន្លែងបិទជិត ទើបយកទៅច្របល់គ្រឿងផ្សំ រួចដាក់សំដឹលជាលើកទី២ ។ បន្ទាប់មកទៀតយកទៅបុក និងបន្ថែមគ្រឿងផ្សំរសជាតិម្ដងទៀត ហើយយកទៅចម្អិនជាមួយប្រេងបន្លែ និងបន្ថែមរសជាតិតាមតម្រូវការ ទើបអាចវេចខ្ចប់ដាក់ក្នុងកែវថ្ម ហើយដាក់លក់តែម្ដង។ ចំពោះវត្ថុធាតុដើមចម្បងរួមមាន សណ្តែកសៀង អំបិលគ្រួស ប្រេងបន្លែ និងម្សៅផ្សិត ដែលជាផលិតផលមានក្នុងស្រុកខ្លះ និងនាំចូលពីក្រៅប្រទេសខ្លះ។
គួររំឭកដែរថា ការចាប់ផ្តើមដំណើរការអាជីវកម្មបម្រើសេវាកម្មម្ហូបអាហារបួសនេះ បើគិតមកដល់បច្ចុប្បន្នគឺមានរយៈពេលប្រមាណ ៥ឆ្នាំហើយ ដោយផ្ដើមចេញពីកិច្ចសហការរវាងអ្នកស្រីផ្ទាល់ដែលជាអ្នកមានគំនិតកែច្នៃអាហារបួស រួមមួយមិត្តភ័ក្តិរបស់អ្នកស្រីម្នាក់ទៀតមានឈ្មោះ ចាន់ឡាង ដែលជាអ្នកបោះដើមទុនក្នុងការបើកភោជនីយដ្ឋានប្រមាណ ៣ម៉ឺនដុល្លារ ទើបអាចដំណើរមកដល់បច្ចុប្បន្ន ដោយក្រៅពីមានផលិតផលប្រហុកសណ្ដែកសៀង នៅមានផ្គត់ផ្គង់មុខម្ហូបបួសជាង ៤០មុខផ្សេងទៀត ហើយក៏មានបើកវគ្គបង្រៀនចម្អិនម្ហូបបួសផងដែរ។
អ្នកស្រី ព្រុំ ចាន់ឡាង បានបញ្ជាក់ឱ្យដឹងថា ក្នុងដំណើរការអាជីវកម្មមួយនេះក៏មានជួបផលលំបាកខ្លះដែរ ដោយភាគច្រើន គឺបងប្អូនដែលជាអតិថិជនភាគច្រើននៅមិនទាន់បានយល់ពីសារប្រយោជន៍នៃអាហារបួសនៅឡើយ អាចថាការយល់ដឹងរបស់ពួកគាត់នៅមានកម្រិតនៅឡើយ ប៉ុន្តែអ្នកស្រី រួមជាមួយនឹងដៃគូវិនិយោគនៅតែបន្តអាជីវកម្មមួយនេះទៅមុខទៀត។
ចុងក្រោយ អ្នកស្រី ចាន់ឡាង ក៏បានបង្ហាញពីគម្រោងអភិវឌ្ឍការវិចខ្ចប់ប្រហុកសណ្តែកសៀង ប្រហុកខ្ទិះ និងកាពិផាវបួស ឲ្យមានស្តង់ដារជាងមុន ហើយយកចូលផ្សារទំនើបធំៗដូចជា ឡាក់គី អ៊ីអន ជីបម៉ុងម៉ល និងផ្សារទំនើបផ្សេងៗទៀត ដើម្បីឱ្យបងប្អូនដែលស្រឡាញ់សុខភាពបានទទួលទានអាហារបួសដែលផលិតឡើងមានគុណភាព និងរសជាតិឆ្ងាញ់៕