ទ្រាំង ជាប្រភេទរុក្ខជាតិម្យ៉ាងដែលមានសណ្ឋានស្រដៀងនឹងដើមត្នោត មានដុះនៅតាមបណ្តាខេត្តមួយចំនួនដែលអាចឱ្យប្រជាពលរដ្ឋនៅតាមសហគមន៍មួយចំនួនអាស្រ័យផលពីរុក្ខជាតិនេះបាន ដោយគេអាចយកធាងរបស់វាទៅកែច្នៃជាសម្ភារប្រើប្រាស់ និងលក់ទៅលើទីផ្សារបាន។ ទន្ទឹមនឹងប្រជាប្រិយភាពរបស់សម្ភារផលិតពីទ្រាំង សហគមន៍មួយនៅខេត្តព្រះវិហារកំពុងខ្វះកម្លាំងក្នុងការផលិតកែច្នៃដើម្បីផ្គត់ផ្គង់ឱ្យបានគ្រប់គ្រាន់នៅលើទីផ្សារក្នុងតំបន់ ក៏ដូចជាលក់ឱ្យឈ្មួញកណ្តាលនៅតាមបណ្តាខេត្តដទៃទៀត។
សហគមន៍កែច្នៃផលិតផលពីដើមទ្រាំងស្រុកឆែប ជាទីតាំងមួយមានការកែច្នៃ និងផលិតជាសម្ភារប្រើប្រាស់ផ្សេងៗ ជាពិសេសសម្ភារៈផ្ទះបាត ស្ថិតនៅស្រុកឆែប ខេត្តព្រះវិហារ ដែលកំពុងមានភាពមមាញឹកក្នុងផលិតដើម្បីផ្គត់ផ្គង់តម្រូវការទីផ្សារ។
លោក មាស ហឿ ជាប្រធានសហគមន៍កែច្នៃខាងលើនេះបានប្រាប់ឱ្យដឹងថា៖
«សព្វថ្ងៃនេះ ក្រុមអ្នកផលិតរបស់យើងមានតែ ៥នាក់ប៉ុណ្ណោះ ហើយកំពុងមមាញឹកផលិតជាសម្ភារផ្ទះបាយ ដែលមានទីផ្សារទូលាយ ហើយក្រៅពីនេះក៏មានផលិតជាវត្ថុអនុស្សាវរីយ៍ខ្លះៗដែរ ។ ចំពោះល្បឿននៃការផលិត គឺនៅមានកម្រិត ព្រោះយើងផលិតដោយដៃ នៅមិនទានមានឧបករណ៍កែច្នៃទំនើបដូចប្រទេសជិតខាងនោះទេ ពោលគឺសម្រាប់សមាជិកម្នាក់អាចផលិតចង្កឹះបានប្រមាណ ៣ដុំ ស្មើនឹង ៣០គូ ។ ប៉ុន្តែទោះជាយ៉ាងណា សម្ភារៈ ក៏ដូចជាផលិតផលដែលយើងផលិតបានផ្ញើឱ្យគេអត់ទាន់ទេ ព្រោះទីផ្សារយើងមានច្រើន ទាំងនៅភ្នំពេញ ៣កន្លែង សៀមរាប ២កន្លែង ព្រះវិហារ ២កន្លែង និងនៅខេត្តតាកែវ ១កន្លែងដែរ»។
ដោយឡែកពាក់ព័ន្ធទៅនឹងការដកហូតអនុផលទ្រាំងនេះយកមកកែច្នៃ និងផលិតជាសម្ភារៈប្រើប្រាស់នេះនៅមិនទាន់ជួបបញ្ហានៅឡើយទេ ព្រោះនៅតំបន់របស់លោកនៅមានធនធានទ្រាំងច្រើន។ ប៉ុន្តែទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ លោកបានបណ្តុះ និងដាំកូនទ្រាំងឡើងវិញជាហូរហែផងដែរ ជៀសវៀងផុតពពូជ ពីព្រោះដើមទ្រាំងដែលអាចមកកែច្នៃជាផលិតផលប្រើប្រាស់បានលុះត្រាមានអាយុចាប់ពី៨ ទៅ ១០ ឆ្នាំ ហើយរហូតដល់ប្រមាណ៧០ ទៅ ៨០ ឆ្នាំទើបចេញផ្កា ចេញផ្លែ ហើយងាប់ទៅវិញបន្ទាប់ពីផ្លែវាទុំ។
គួរបញ្ជាក់ដែរថា សហគមន៍កែច្នៃ និងផលិតសម្ភារៈប្រើប្រាស់ពីដើមទ្រាំងស្រុកឆែបមួយនេះបានចាប់ផ្ដើមបង្កើតឡើងនៅឆ្នាំ២០១៩ ហើយសម្ភារៈដែលផលិតមុនគេគឺ ចង្កឹះ ស្លាបព្រា សម និងវែក ប៉ុន្តែរហូតដល់ពេលបច្ចុប្បន្ននេះ បានបន្ថែមនូវប្រភេទសម្ភារៈ ក៏ដូចជាវត្ថុអនុស្សាវរីយរ៍មួយចំនួនទៀត ដែលមានភាពងាយស្រួលក្នុងការផលិតដោយដៃ។
គួររំឭកដែរថា ទ្រាំង ជារុក្ខជាតិដែលមានប្រយោជន៍តាំងពីឫស រហូតដល់ស្លឹក ដោយក្នុងនោះស្លឹកទ្រាំង គេអាចយកទៅចាក់ធ្វើជាស្មុគ កន្ទេល ឬសម្រាប់ប្រក់ដំបូលផ្ទះ ខណៈដែលកាលពីសម័យបុរាណគេយកទៅចារជាសាស្រ្តាស្លឹករឹក។ ដោយឡែក ចំពោះខ្លឹមទ្រាំង គេយកទៅកែច្នៃជាសម្ភារៈប្រើប្រាស់ដូចបានរៀបរាប់ខាងលើ។ ដើមទ្រាំងមានដុះនៅខេត្តក្រចេះ ស្ទឹងត្រែង ព្រះវិហារ និងមានតិចតួចនៅខេត្តពោធិ៍សាត់ និងរតនៈគិរី ហើយវាមាន ៣ប្រភេទ ទ្រាំងខ្មៅ ទ្រាំងក្រហម និងទ្រាំងស និងមានកម្ពស់ចាប់ពី ៥ម៉ែត្រ ទៅ ១០ម៉ែត្រ៕