បរទេស៖ យោងតាមប្រភព័ត៌មានពីនីគីអាស៊ី បានរាយការណ៍ថា ទោះបីជាតម្រូវការប្រេងធ្លាក់ចុះក៏ដោយ ប៉ុន្តែគេកំពុងភ័យខ្លាចថាតម្លៃប្រេងនឹងឡើងដល់ ១០០ ដុល្លារក្នុងមួយបារ៉ែល ដោយសារជម្លោះនៅមជ្ឈិមបូព៌ាកាន់តែតានតឹង ហើយវានឹងគំរាមកំហែងដល់ទីផ្សារអាស៊ីដែលសម្បូរទៅដោយអ្នកនាំចូលប្រេង។
កាលពីដើមខែតុលា អ៊ីរ៉ង់ បានបាញ់មីស៊ីលចូលអ៊ីស្រាអែល ដែលធ្វើឱ្យមានការរំពឹងទុកថា អ៊ីស្រាអែល អាចនឹងសងសឹកដោយការវាយលុកហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធប្រេងរបស់អ៊ីរ៉ង់វិញ។ បញ្ហានេះអាចនាំទៅដល់ការបិទច្រកសមុទ្រ Hormuz ជាផ្លូវទឹកដឹកជញ្ជូនប្រេងសំខាន់មួយ ហើយអាស៊ីទទួលបានការដឹកប្រេងពីផ្លូវទឹកនោះ ៧០ ភាគរយ។ មិនត្រឹមតែប៉ុណ្ណោះ ការវាយប្រហារនេះបានអង្រួននិន្នាការទីផ្សារធ្លាក់ចុះបន្តិចម្តងៗ ខណៈដែលតម្រូវការប្រេងរបស់ចិនខ្សោយ។ ទន្ទឹមនឹងនេះ តម្លៃប្រេងម៉ាក Brent ឡើងថ្លៃ ០,៨ ភាគរយ ឬ ៧៤,៣៨ ដុល្លារក្នុងមួយបារ៉ែល ខណៈដែលប្រេងម៉ាក West Texas Intermediate (WTI) ឡើងថ្លៃ ០,៨ ភាគរយ ឬ ៧០,១៩ ដុល្លារក្នុងមួយបារ៉ែល។
អ្នកវិភាគជាច្រើនព្យាករណ៍ថា ប្រសិនបើភាពតានតឹងកាន់តែអាក្រក់ទៅៗ នោះតម្លៃប្រេងអាចឡើងដល់ ៩០ ដុល្លារក្នុងមួយបារ៉ែល ហើយអាចលើសពី ១០០ ដុល្លារក្នុងមួយបារ៉ែល បើសិនជម្លោះកាន់តែរីកធំឡើងប៉ះពាល់ដល់ការផ្គត់ផ្គង់ធ្ងន់ធ្ងរ។ ប្រសិនបើតម្លៃឡើងដល់ ១០០ ដុល្លារក្នុងមួយបារ៉ែលពិតមែននោះ សេដ្ឋកិច្ចអាស៊ីអាចរងផលប៉ះពាល់ខ្លាំង។ ការឡើងថ្លៃតម្លៃប្រេងអាចជះឥទ្ធិពលអវិជ្ជមានដល់សេដ្ឋកិច្ចអាស៊ី ដោយប្រទេសភាគច្រើនពឹងផ្អែកលើការនាំចូលប្រេង។ Tsuyoshi Ueno សេដ្ឋវិទូជាន់ខ្ពស់នៅវិទ្យាស្ថានស្រាវជ្រាវ NLI លើកឡើងថា នៅក្នុងប្រទេសជប៉ុន ការឡើងថ្លៃតម្លៃប្រេងនឹងបង្កើនការចំណាយសម្រាប់ក្រុមហ៊ុន និងអ្នកប្រើប្រាស់ ដោយសារតម្លៃឧស្ម័នធម្មជាតិរាវ ធ្យូងថ្ម និងប្លាស្ទិកក៏នឹងកើនឡើងដែរ ។ ទន្ទឹមនឹងនេះ ធនាគារកណ្តាលជប៉ុន (BOJ) ចាប់ផ្តើមផ្លាស់ប្តូរគោលនយោបាយរូបិយវត្ថុរបស់ខ្លួនជាបណ្តើរៗ ប៉ុន្តែនៅតែមានការប្រុងប្រយ័ត្នប្រសិនបើតម្លៃប្រេងឡើងថ្លៃ ព្រោះវានឹងប៉ះពាល់ដល់ប្រាក់ចំណេញសាជីវកម្ម និងធ្វើឱ្យនិយោជកមានការលំបាកក្នុងការដំឡើងប្រាក់ឈ្នួល។ នៅអាស៊ីអាគ្នេយ៍ ធនាគារកណ្តាលមួយចំនួនក៏បានចាប់ផ្តើមកាត់បន្ថយអត្រាការប្រាក់ផងដែរក្នុងប៉ុន្មានខែថ្មីៗនេះ។
យោងតាមទិន្នន័យពីទីភ្នាក់ងារថាមពលអន្តរជាតិ (IEA) បានឲ្យដឹងថា អ៊ីរ៉ង់គឺជាប្រទេសផលិតប្រេងដ៏សំខាន់មួយដែលមានចំណែកប្រហែល ៣ ភាគរយនៃផលិតកម្មពិភពលោក។ ប្រសិនបើអ៊ីស្រាអែលបំផ្លាញហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធប្រេងរបស់អ៊ីរ៉ង់ នោះការផ្គត់ផ្គង់ប្រេងឆៅនឹងកាន់តែតានតឹង។ លើសពីនេះ វាអាចមានផលប៉ះពាល់ដល់ប្រទេសជិតខាងផងដែរ ដោយសារអណ្តូងប្រេងរបស់អ៊ីរ៉ង់នៅជិតនឹងនៅគុយវ៉ែត និងអ៊ីរ៉ាក់។ មិនត្រឹមតែប៉ុណ្ណោះ ផលវិបាកនឹងកាន់តែធ្ងន់ធ្ងរ ប្រសិនបើច្រកសមុទ្រ Hormuz ត្រូវបានបិទ ហើយការនាំចេញប្រេងឆៅពីអារ៉ាប៊ីសាអូឌីត និងអារ៉ាប់រួមនឹងស្ទះផងដែរ។
បើគ្មានការប៉ះទង្គិចផ្នែកភូមិសាស្ត្រនយោបាយធំខ្លាំងនោះទេ គេរំពឹងថា ការផ្គត់ផ្គង់ប្រេងឆៅនឹងគ្រប់គ្រាន់សមស្របទៅនឹងតម្រូវការដល់ឆ្នាំ ២០២៥។ បន្ថែមពីនេះ OPEC+ គ្រោងនឹងចាប់ផ្តើមបង្កើនផលិតកម្មនៅក្នុងខែធ្នូ។ កាលពីដំបូង ពួកគេមានគម្រោងកាត់បន្ថយការផលិតដោយស្ម័គ្រចិត្តរបស់ខ្លួនចំនួន ២,២ លានបារ៉ែលក្នុងមួយថ្ងៃក្នុងខែតុលា ប៉ុន្តែបានពន្យារពេលកាត់បន្ថយនេះដោយសារតម្រូវការធ្លាក់ចុះ៕