បរទេស ៖ កន្លងមកយើងធ្លាប់តែបានដឹងឮអំពីសព្វាវុធដែលត្រូវបានប្រើប្រាស់ក្នុងប្រតិបត្តិការលើដីគោក ប្រតិបត្តិការក្នុងទឹក និងនៅលើអាកាសប៉ុណ្ណោះ ប៉ុន្តែជារឿយៗសព្វាវុធសម្រាប់ទីអវកាសមិនសូវជាមានព័ត៌មានចេញផ្សាយច្រើននោះទេ ជាក់ស្តែងអាវុធពិសេសទាំងនោះមានតែនៅក្នុងបណ្តាប្រទេសមានអំណាចកំពូលៗលើពិភពលោកប៉ុណ្ណោះ ដែលធ្លាប់បានផលិត និងត្រៀមប្រើប្រាស់នៅក្នុងករណីចាំបាច់ណាមួយកើតឡើង។
តើអ្វីទៅជាសព្វាវុធនៅក្នុងទីអវកាស ហើយវាមានប្រវត្តិកកើតបែបណា?
ជាទូទៅ សព្វាវុធនៅទីអវកាស គឺជាប្រភេទអាវុធដែលប្រើប្រាស់នៅក្នុងទីអវកាស (បើនិយាយឲ្យងាយស្រួលយល់) ប៉ុន្តែចំពោះប្រតិបត្តិការរបស់វាគឺមានគោលដៅក្នុងការវាយប្រហារទៅលើប្រព័ន្ធធ្វើការទាំងឡាយរបស់ផ្កាយរណបនៅក្នុងទីអវកាសក៏បាន ធ្វើការវាយប្រហារ និងប្រឆាំងអាវុធដែលអាចបង្កជាហានិភ័យដល់ផ្កាយរណបក៏បាន ហើយក៏ជាអាវុធដែលអាចវាយប្រហារពីលើអាកាសមកដីគោក ហើយថែមទាំងអាចវាយប្រហារប្រឆាំងទៅនឹងមីស៊ីលនានាដែលធ្វើដំណើរនៅអាកាស ឬទីអវកាសក៏បានដែរ។
នៅក្នុងដំណើរការនៃការបង្កើតកម្លាំងយោធាសម្រាប់ទីអវកាស សព្វាវុធបែបនេះត្រូវបានបង្កើតឡើងជាចម្បងដោយប្រទេសមហាអំណាចសម្រាប់ការប្រកួតប្រជែងគ្នាតាំងតែពីក្នុងអំឡុងសង្គ្រាមត្រជាក់មកម្ល៉េះ ហើយអាវុធប្រភេទខ្លះនៅតែស្ថិតក្រោមការអភិវឌ្ឍន៍មកទល់ពេលបច្ចុប្បន្ននៅឡើយ ហើយមិនត្រឹមតែប៉ុណ្ណោះ អាវុធក្នុងទីអវកាសក៏នៅតែជាប្រធានបទសំខាន់មួយដែលអាចឆ្លុះបញ្ចាំងតាមរយៈរឿងប្រឌិតបែបវិទ្យាសាស្រ្ត និងវីដេអូហ្គេមបែបវិទ្យាសាស្ត្រជាច្រើនផងដែរ។
ការប្រកួតប្រជែងអាវុធនៅក្នុងសម័យសង្គ្រាមត្រជាក់ គឺជាពេលវេលាដែលអាវុធសម្រាប់ទីអវកាសត្រូវបានគេយកមកពិភាក្សាជាលើកដំបូង ហើយក៏ជាពេលវេលាដែលមហាអំណាចទាំងពីរ គឺអាមេរិក និងសហភាពសូវៀតបានចាប់ផ្តើមនាំគ្នាអភិវឌ្ឍបច្ចេកវិទ្យា និងផលិតវាឡើងផងដែរ។
ដំបូងឡើយ ក្នុងទសវត្សរ៍ឆ្នាំ១៩៥០ អាមេរិកបានធ្វើការផលិតអាវុធមីស៊ីលបាញ់ចំងាយឆ្លាយ ឬឆ្លងទ្វីបជាលើកដំបូង ICBM (International Ballistic Missiles ខណៈដែលឆ្នាំ១៩៥៧ សហភាពសូវៀតបានធ្វើការបាញ់បង្ហោះផ្កាយរណបដំបូងរបស់ខ្លួន Sputnik ទៅកាន់ទីអវកាស។
ចាប់តាំងពីពេលនោះមក អាមេរិក និងសហភាពសូវៀត ក៏បានចាប់ផ្តើមបង្ហាញសាច់ដុំដាក់គ្នា ទាំងអាវុធនៅលើគោក អាវុធនៅក្នុងទឹក និងទៅដល់ទីអវកាសពោល រហូតមកដល់ពេលដែលភាគីទាំងពីរបានយល់ព្រមគ្នាឡើងវិញក្នុងការបញ្ឈប់សកម្មភាពប្រកួតប្រជែងអាវុធ ក៏ដូចជាសន្ធិសញ្ញាដើម្បីបញ្ចប់អាវុធនៅទីអវកាសតែម្តង (Outer Space Treaty) ។
គួរឲ្យដឹងដែរថា សន្ធិសញ្ញាបញ្ចប់ការផលិត និងអភិវឌ្ឍអាវុធនៅទីអវកាស (Outer Space Treaty) ត្រូវបានធ្វើឡើង និងចុះហត្ថលេខាព្រមព្រៀងនៅសហរដ្ឋអាមេរិក ចក្រភពអង់គ្លេស និងសហភាពសូវៀត នៅថ្ងៃទី២៧ ខែមករា ឆ្នាំ១៩៦៧ ហើយបានចូលជាធរមាននៅថ្ងៃទី១០ ខែតុលា ឆ្នាំ១៩៦៧ ហើយគិតត្រឹមខែមីនា ឆ្នាំ២០២៤ មានប្រទេសចំនួន១១៥ ជាភាគីនៃសន្ធិសញ្ញានេះ៕