ជាការពិត ផលិតផលខ្មែរមានច្រើនប្រភេទណាស់ ប៉ុន្តែការគាំទ្រហាក់នៅតិចតួចនៅឡើយ ដោយភាគ ច្រើនប្រជាជននៅតែនិយមប្រើប្រាស់ផលិតផលក្រៅស្រុក។ ទំនោររបស់ប្រជាជនកម្ពុជាបែបនេះអាចមានមូលហេតុចូលរួមជាច្រើនដូចជា តម្លៃផលិតផលថ្លៃពេក គុណភាពផលិតផលមិនទាន់អាចប្រកួតប្រជែងលើទីផ្សារបាន និងមិនទាន់មានទំនុកចិត្តលើអ្នកផលិតក្នុងស្រុកជាដើម។
សម្រាប់សហគ្រិនខ្មែរដែលជាម្ចាស់ផលិតផលក្នុងស្រុកមួយប្រភេទយល់ឃើញថា បញ្ហាទាំងអស់នេះនឹងអាចដោះស្រាយបាន គ្រាន់តែត្រូវការពេលវេលាបន្តិចក្នុងការកសាងទំនុកចិត្តដល់អតិថិជន ហើយក្នុងការកសាងទំនុកចិត្តនេះទៀតសោត រឿងដែលសំខាន់ជាងគេគឺគុណភាពនៃផលិតផល។
លោកស្រី ចេន សុភាព នាយិកាសហគ្រាសកីតម្បាញខ្មែរ Keiy Tambanh Khmer-KTK បានរៀបរាប់យ៉ាងដូច្នេះថា៖
“គុណភាពជាកត្តាចម្បងបំផុត ព្រោះបើអត់គុណភាពទេយើងមិនអាចឈរលើទីផ្សារទេ…គុណភាពនេះទៀតសោតរាប់ចូលទទាំងគុណភាពផលិតផល និងគុណភាពសេវាកម្ម ដែលម្ចាស់អាជីវកម្មគ្រប់រូបគួរតែមាន។”
ដោយឡែក សម្រាប់ស្ថានការណ៍បច្ចុប្បន្នដែលការទិញទំនិញនានាកំពុងវិវត្តន៍ខ្លួនទៅរកផ្សារអនឡាញ នោះ ការកសាងទំនុកចិត្តដល់ភ្ញៀវគឺកាន់តែមានភាពលំបាកទៅទៀត។
លោកស្រី ចេន សុភាព បានបញ្ជាក់ថា ៖
“បើភ្ញៀវអាចមើលឃើញ អាចប៉ះបាន អាចស្ទាបបាន ទំនុកចិត្តអាចនឹងមាន ប៉ុន្តែការទិញតាមអនឡាញ ភ្ញៀវបានត្រឹមមើលឃើញរូបភាពប៉ុណ្ណោះ ដូច្នេះអ្វីដែលយើងគួរធ្វើ គឺពង្រឹងសោភ័ណភាព ពង្រឹងការវេចខ្ចប់ និងរៀបចំ (product display) ឱ្យមើលទៅគួរឱ្យចាប់អារម្មណ៍។”
ក្នុងន័យនេះ លោកស្រីចង់សំដៅថា គុណភាពផលិតផលគឺសំខាន់រួចស្រេចទៅហើយ ប៉ុន្តែការកសាង សោភ័ណភាពផលិតផលក៏ជាផ្នែកមួយនៃការទាក់ទាញភ្ញៀវផងដែរ ប្រសិនបើភ្ញៀវមិនបានប៉ះពាល់ ឬសាកល្បងផលិតផលដោយផ្ទាល់។
ឆ្លើយតបទៅនឹងប្រជាជនមួយចំនួនដែលតែងត្អូញត្អែរថា ផលិតផលក្នុងស្រុកមានតម្លៃថ្លៃ ឬថាចង់ជួយគាំទ្រដែរ ប៉ុន្តែមិនមានលទ្ធភាពជាដើម លោកស្រីមិនគាំទ្រឱ្យអ្នកផលិតទៅឆ្លើយឆ្លងក្នុងន័យផ្លែផ្កាឌឺដងចំពោះអតិថិជនឡើយ ដែលការធ្វើបែបនេះនាំឱ្យកាន់តែបាត់ទំនុកចិត្តពីអ្នកទិញ។
សម្រាប់អ្នកស្រីគឺគួរតែងាកមកពង្រឹងគុណភាពរបស់ខ្លួនឱ្យត្រូវតាមស្តង់ដារ ចុះម៉ាក់ផលិតផលត្រឹមត្រូវ ពង្រឹងការវេចខ្ជប់ឱ្យបានស្អាត នោះអ្នកទិញគេនឹងមករកដោយឯកឯង។ ម្យ៉ាងទៀត លោកស្រីលើកទឹកចិត្តឱ្យសហគ្រិន ម្ចាស់សិប្បកម្ម ម្ចាស់ផលិតផលក្នុងស្រុកនានា សូមឱ្យបើកចិត្តក្នុងការរៀនសូត្របន្ថែមពី សហគ្រិនគ្នាឯង ពីអ្នកជំនាញ ក៏ដូចជាពីអតិថិជនដែលបាន ប្រើប្រាស់ហើយ ព្រោះទាំងនេះសុទ្ធតែជាចំណុចកែលម្អ ដែលធ្វើឱ្យផលិតផលមួយកាន់តែមានភាពប្រសើរ៕