បរទេស ៖ យោងតាមប្រភពពីបរទេសបានលើកឡើងថា រដ្ឋាភិបាលប្រទេសជាច្រើន បាន និងកំពុងអភិវឌ្ឍន៍ទីក្រុងរបស់ពួកគេឲ្យក្លាយទៅជាទីក្រុងឆ្លាតវៃ ឬ Smart City ដោយសារវាអាចបង្កើននូវគុណភាពនៃជីវិតរស់នៅរបស់ប្រជាជនឲ្យមានភាពងាយស្រួល មានផាសុកភាព និងកាន់តែទំនើបជាងមុន។
ទីក្រុងឆ្លាតវៃ ឬ Smart City សំដៅលើការអភិវឌ្ឍន៍ទីក្រុងដ៏ទំនើបតាមរយៈការប្រើប្រាស់បច្ចេកវិទ្យាឌីជីថល ដើម្បីបង្កើនគុណភាពជីវិតពលរដ្ឋ បង្កើនប្រសិទ្ធភាពការគ្រប់គ្រងធនធាន និងជំរុញឱ្យមាននិរន្តរភាព។ នៅក្នុងទីក្រុងទាំងនោះមានភាពច្នៃប្រឌិតតាមរយៈការប្រើប្រាស់បច្ចេកវិទ្យាទំនើប បណ្តាញចាប់សញ្ញា ការវិភាគទិន្នន័យ និងបញ្ញាសិប្បនិមិត្ត ដើម្បីបង្កើនគុណភាពប្រព័ន្ធទំនាក់ទំនងងាយស្រួល់ដល់ការរស់នៅ។ ទោះជាយ៉ាងណាក្តី ការវិវត្តទៅជាទីក្រុងឆ្លាតវៃត្រូវការរយៈពេលយូរ ចំណាយលុយ និងធនធានមនុស្សច្រើន ហើយបញ្ហាប្រឈមមិនគ្រាន់តែការអនុវត្តបច្ចេកវិទ្យាប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែភាពរីកចម្រើនទាំងនេះត្រូវធានាថា ផ្តល់ផលប្រយោជន៍ដល់ពលរដ្ឋទាំងអស់ដោយសមធម៌ និងនិរន្តរភាព។
យោងតាមប្រភពី Sustainability Magazine បានបង្ហាញពីទីក្រុងចំនួន ១០ ដែលត្រូវបានចាត់ទុកថាជាទីក្រុងឆ្លាតវៃ ឬ Smart City ដែលមានភាពលេចធ្លោរ ៖
១. ទីក្រុងហែលស៊ីងគី, ប្រទេសហ្វាំងឡង់៖ អភិវឌ្ឍន៍ជាទីក្រុងឆ្លាតវៃចាប់តាំងពីឆ្នាំ២០១១ ៖ ទីក្រុងហែលស៊ីងគី (Helsinki) លេចធ្លោក្នុងនាមជាអ្នកត្រួសត្រាយផ្លូវនៃទីក្រុងឆ្លាតវៃ ជាមួយនឹងការច្នៃប្រឌិតដែលផ្តោតលើពលរដ្ឋ គាំទ្រដោយហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធទូរគមនាគមន៍ទំនើបរបស់ Nokia ដែលបង្កើនការតភ្ជាប់ទូទាំងទីក្រុង។ គម្រោង “Helsinki 3D+” បង្កើតបានជាឌីជីថលភ្លោះដ៏លម្អិតដែលអនុញ្ញាតឱ្យមានការរៀបចំផែនការទីក្រុងកម្រិតខ្ពស់។
២. ទីក្រុងឌូបៃ, អារ៉ាប់រួម៖ អភិវឌ្ឍន៍ជាទីក្រុងឆ្លាតវៃចាប់តាំងពីឆ្នាំ ២០១៤ ៖ ទីក្រុងឌូបៃ មានយុទ្ធសាស្ត្រទីក្រុងឆ្លាតវៃប្រកបដោយមហិច្ឆតា ដោយមានគោលបំណងធ្វើឱ្យទីក្រុងខ្លួនក្លាយជាទីក្រុងដែលរីករាយបំផុតនៅលើផែនដីតាមរយៈបច្ចេកវិទ្យា។ Core42 គឺជាក្រុមហ៊ុនមួយក្នុងចំណោមក្រុមហ៊ុនដែលនាំមុខខាងបច្ចេកវិទ្យា ដោយមានគម្រោងជាច្រើនផ្តោតលើកម្មវិធី AI នៅក្នុងវិស័យនានារួមាន សុខាភិបាល និងការដឹកជញ្ជូនជាដើម។ លើសពីនេះ ទីក្រុងឌូបៃមានរថយន្តតាក់ស៊ីគ្មានអ្នកបើកបរ ដែលត្រូវបានរចនាឡើងដើម្បីកាត់បន្ថយគ្រោះថ្នាក់ និងការកកស្ទះ។
៣. ទីក្រុងសេអ៊ូល, កូរ៉េខាងត្បូង៖ អភិវឌ្ឍន៍ជាទីក្រុងឆ្លាតវៃចាប់តាំងពីឆ្នាំ២០១១ ៖ ទីក្រុងសេអ៊ូល គឺជាអ្នកនាំមុខគេមួយរបស់ពិភពលោកក្នុងការច្នៃប្រឌិតទីក្រុងឆ្លាតវៃជាមួយនឹង Samsung SDS ដែលផ្តោតលើការតភ្ជាប់ឌីជីថល និងគំនិតផ្តួចផ្តើមពីពលរដ្ឋ។ ទីក្រុងនេះមានបណ្តាញ Wi-Fi សាធារណៈដ៏ធំទូលាយគ្របដណ្តប់ស្ទើរតែ ១០០ ភាគរយ ដោយធានាបាននូវការចូលប្រើអ៊ីនធឺណិតគ្រប់ទីកន្លែង ខណៈដែលប្រព័ន្ធដឹកជញ្ជូនឆ្លាតវៃរបស់ Samsung ធ្វើឱ្យលំហូរចរាចរណ៍ប្រសើរឡើងតាមរយៈបច្ចេកវិទ្យា AI ។
៤.ទីក្រុងឡុងដ៍, ចក្រភពអង់គ្លេស , អភិវឌ្ឍន៍ជាទីក្រុងឆ្លាតវៃចាប់តាំងពីឆ្នាំ ២០១៣ ៖ យុទ្ធសាស្ត្រទីក្រុងឆ្លាតវៃរបស់ទីក្រុងឡុងដ៍ផ្តោតសំខាន់លើទិន្នន័យបើកចំហ និងការចូលរួមរបស់ពលរដ្ឋជាមួយនឹងក្រុមហ៊ុន Arup ដែលដើរតួយ៉ាងសំខាន់ក្នុងការអភិវឌ្ឍន៍ និងរៀបសំផែនការហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធ។ London Datastore ផ្តល់នូវការចូលប្រើប្រាស់សំណុំទិន្នន័យជាង ៧០០ ដែលជំរុញការច្នៃប្រឌិត និងតម្លាភាពក្នុងចំណោមអ្នកអភិវឌ្ឍន៍ និងពលរដ្ឋដោយឥតគិតថ្លៃ។ គំនិតផ្តួចផ្តើមសម្រាប់ទីក្រុងឡុងដ៍នាពេលអនាគតរួមមាន ការពង្រីកបណ្តាញភ្លើងឆ្លាតវៃ និងការអនុវត្តដំណោះស្រាយ Internet of Things (IoT) បន្ថែមទៀតសម្រាប់ការត្រួតពិនិត្យគុណភាពខ្យល់។
៥. ទីក្រុងញូវយ៉ក, សហរដ្ឋអាម៉េរិក, អភិវឌ្ឍន៍ជាទីក្រុងឆ្លាតវៃចាប់តាំងពីឆ្នាំ ២០១៣ ៖ គំនិតផ្តួចផ្តើមទីក្រុងឆ្លាតវៃរបស់ទីក្រុងញូវយ៉ក គឺការប្រើប្រាស់ទិន្នន័យធំ ដើម្បីកែលម្អសេវាកម្មទីក្រុងជាមួយដៃគូរបស់ខ្លួន IBM ដែលនាំមុខគេនូវគម្រោងជាច្រើនដែលផ្តោតលើការវិភាគទិន្នន័យ និងការរួមបញ្ចូល AI ។ បញ្ជរ LinkNYC របស់ទីក្រុងផ្តល់ Wi-Fi ល្បឿនលឿនដោយឥតគិតថ្លៃ និងត្រូវបានបំពាក់ដោយឧបករណ៍ចាប់សញ្ញា និងបច្ចេកវិទ្យា ដើម្បីត្រួតពិនិត្យចលនារបស់អ្នកថ្មើរជើង។ ទិន្នន័យនេះជួយទីក្រុងឱ្យយល់អំពីគំរូនៃចរាចរណ៍ថ្មើរជើង ដើម្បីងាយស្រួលរៀបចំផែនការទីក្រុង និយការកែលម្អការដឹកជញ្ជូនសាធារណៈ។
៦.ទីក្រុងតូក្យូ, ប្រទេសជប៉ុន, អភិវឌ្ឍន៍ជាទីក្រុងឆ្លាតវៃចាប់តាំងពីឆ្នាំ ២០១៦ ៖ គំនិតផ្តួចផ្តើមទីក្រុងឆ្លាតវៃរបស់តូក្យូផ្តោតលើការបង្កើនភាពធន់ និងប្រសិទ្ធភាពនៃទីក្រុង។ ក្រុមហ៊ុន Hitachi ដើរតួនាទីយ៉ាងសំខាន់ដោយផ្តល់នូវប្រព័ន្ធផ្តល់សញ្ញាជាមុនអំពីការរញ្ជួយដីកម្រិតខ្ពស់ និងជូនដំណឹងដល់ពលរដ្ឋភ្លាមៗ។ បន្ទាប់ពីការរញ្ជួយដី និងរលកយក្សស៊ូណាមិឆ្នាំ ២០១១ ទីក្រុងឆ្លាតវៃបានក្លាយជាផ្នែកសំខាន់នៃកិច្ចខិតខំប្រឹងប្រែងកសាងឡើងវិញរបស់ជប៉ុន។ ទាំងវិស័យសាធារណៈ និងឯកជនកំពុងយកចិត្តទុកដាក់កាន់តែខ្លាំងឡើងចំពោះទីក្រុងឆ្លាតវៃ ដោយសារវាជាមធ្យោបាយដោះស្រាយបញ្ហាស្មុគស្មាញដែលពួកគេប្រឈមមុខសព្វថ្ងៃនេះ។
៧. ទីក្រុង Copenhagen, ប្រទេសដាណឺម៉ាក , អភិវឌ្ឍន៍ជាទីក្រុងឆ្លាតវៃចាប់តាំងពីឆ្នាំ ២០១៤ ៖ ទីក្រុង Copenhagen មានបំណងចង់ក្លាយជាទីក្រុងអព្យាក្រឹតកាបូនដំបូងបង្អស់របស់ពិភពលោក ឬ បញ្ជេញកាបូនទាបបំផុតនៅត្រឹមឆ្នាំ ២០២៥។ ប្រព័ន្ធកំដៅរបស់ទីក្រុង គឺជាគំរូថាមពលមានប្រសិទ្ធភាពតាមរយៈការប្រើប្រាស់កាកសំណល់កំដៅពីរោងចក្រថាមពល។ ក្រុមហ៊ុន Siemens គឺជាដៃគូដ៏សំខាន់សំខាន់ក្នុងការគាំទ្រគោលលដៅរបស់ទីក្រុងផងដែរ ដោយជួយកែលម្អប្រព័ន្ធរថភ្លើងរបស់ទីក្រុង Copenhagen ជាមួយនឹងបច្ចេកវិទ្យាគ្រប់គ្រង ដែលអនុញ្ញាតឱ្យរថភ្លើងកាន់តែច្រើនធ្វើដំណើរក្នុងល្បឿន និងសុវត្ថិភាពដូចគ្នា។
៨.ទីក្រុង Amsterdam ប្រទេសហូឡង់, អភិវឌ្ឍន៍ជាទីក្រុងឆ្លាតវៃចាប់តាំងពីឆ្នាំ ២០០៩ ៖ យុទ្ធសាស្ត្រទីក្រុងឆ្លាតវៃរបស់ Amsterdam ផ្តោតលើនិរន្តរភាព និងការចូលរួមរបស់ពលរដ្ឋ។ Smart City Experience Lab របស់ទីក្រុងអនុញ្ញាតឱ្យពលរដ្ឋអាចសាកល្បង និងផ្តល់មតិកែលម្អលើបច្ចេកវិទ្យាទីក្រុង។ ក្រុមហ៊ុនបច្ចេកវិទ្យាយក្ស Philips បានចូលរួមក្នុងការអភិវឌ្ឍន៍ ដោយណែនាំអំពីការដាក់ភ្លើងឆ្លាតវៃតាមដង ដែលមានសមត្ថភាពអាចបន្ថយ និងតំឡើងពន្លីអាស្រ័យលើចរាចរណ៍ថ្មើរជើង ដើម្បីកាត់បន្ថយការប្រើប្រាស់អគ្គិសនីច្រើន។
៩. សិង្ហបុរី , អភិវឌ្ឍន៍ជាទីក្រុងឆ្លាតវៃចាប់តាំងពីឆ្នាំ ២០១៤ ៖ គំនិតផ្តួចផ្តើមទីក្រុង ឬ ប្រទេសឆ្លាតវៃរបស់សិង្ហបុរី ត្រូវបានមើលឃើញថាជាអ្នកដឹកនាំមួយខាងដំណោះស្រាយនៃទីក្រុងឆ្លាតវៃ។ សិង្ហបុរីមានប្រព័ន្ធធ្វើដំណើរដ៏ឆ្លាតវៃ ជាមួយនឹងប្រព័ន្ធដឹកជញ្ជូនដ៏ទំនើបរបស់ខ្លួន ដែលធ្វើអោយប្រសើរឡើងនូវលំហូរចរាចរណ៍ និងកាត់បន្ថយការកកស្ទះ។ ក្រុមហ៊ុន ST Engineering បានចូលរួមយ៉ាងសំខាន់ក្នុងការផ្លាស់ប្តូររបស់សិង្ហបុរី ជាពិសេសទាក់ទងនឹងការដឹកជញ្ជូន។ គម្រោង Smart Mobility របស់ខ្លួនកំពុងជួយរៀបចំប្រព័ន្ធរថភ្លើងក្រោមដី និងផ្លូវរបស់សិង្ហបុរីឱ្យកាន់តែប្រសើរឡើង។
១០. ទីក្រុង Barcelona, ប្រទេសអេស្ប៉ាញ, អភិវឌ្ឍន៍ជាទីក្រុងឆ្លាតវៃចាប់តាំងពីឆ្នាំ ២០១១ ៖ Barcelona បានប្រែក្លាយខ្លួនទៅជាទីក្រុងឆ្លាតវៃគំរូមួយ តាមរយៈការប្រើប្រាស់ឧបករណ៍ចាប់សញ្ញា IoT ប្រកបដោយភាពច្នៃប្រឌិត និងគំនិតផ្តួចផ្តើមទិន្នន័យបើកចំហ។ ប្រព័ន្ធភ្លើងឆ្លាតវៃរបស់ទីក្រុងកែមានសមត្ថភាពអាចបន្ថយ និងតំឡើងពន្លី អាស្រ័យលើចរាចរណ៍ថ្មើរជើង ខណៈពេលដែលកម្មវិធីចំណតឆ្លាតវៃអាចណែនាំអ្នកបើកបរទៅកាន់កន្លែងទំនេរ កាត់បន្ថយការកកស្ទះចរាចរណ៍។ ក្រុមហ៊ុន Cisco ដើរតួនាទីយ៉ាងសំខាន់ក្នុងការផ្លាស់ប្តូរទីក្រុង ដោយផ្តល់នូវហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធជាមួយនឹងឧបករណ៍តភ្ជាប់រួមមាន៖ អំពូលភ្លើងឆ្លាតវៃតាមដងផ្លូវដែលអាចកំណត់ពន្លឺ, ប្រព័ន្ធគ្រប់គ្រងចរាចរណ៍ដោយប្រើឧបករណ៍ចាប់សញ្ញា, និងឧបករណ៍ត្រួតពិនិត្យបរិស្ថានសម្រាប់គុណភាពខ្យល់ និងការបំពុលដោយសំឡេង៕