ភ្នំពេញ ៖ ការសន្សំប្រាក់ គឺជាការដកនូវចំណែកណាមួយនៃចំណូលប្រចាំខែ សម្រាប់ទុកដោះស្រាយពេលមានករណីបន្ទាន់ផ្សេងៗ។ ជាទូទៅគេដកពី ១០ ទៅ ៣០ ភាគរយនៃប្រាក់ខែសម្រាប់ដាក់ចូលទៅក្នុងការសន្សំ។ រីឯការសន្សំទៀតសោត ត្រូវបានចែកចេញជា៣ប្រភេទគឺ សន្សំរយៈពេលខ្លី មធ្យម និងរយៈពេលវែង ហើយដែលគោលដៅនីមួយៗមានភាពខុសគ្នាទៅតាមស្ថានការណ៍ជាក់ស្ដែងរបស់បុគ្គលម្នាក់ៗ។ ថ្វីត្បិតថា ការសន្សំមិនមែនជារឿងចាំបាច់ដែលមនុស្សគ្រប់គ្នាត្រូវតែធ្វើ ប៉ុន្តែស្ថានភាពចំណូលរបស់មនុស្សម្នាក់ៗនឹងប៉ះពាល់នៅពេលដែលមានបញ្ហាបន្ទាន់ម្ដងៗ។

ជាក់ស្ដែង នៅពេលដែលបុគ្គលម្នាក់មិនមានប្រាក់សន្សំសម្រាប់បម្រុងទុក ពេលណាមួយដែលមានបញ្ហាកើតឡើង បុគ្គលនោះចាំបាច់ត្រូវដកយកចំណូលប្រចាំខែទៅចំណាយ ដែលវានឹងប៉ះពាល់បន្តដល់ថវិកាដែលត្រូវចំណាយលើរបស់ចាំបាច់ផ្សេងទៀត។

ពាក់ព័ន្ធនឹងអត្ថប្រយោជន៍នៃការសន្សំនេះ លោក រុំ រដ្ឋា នាយកហិរញ្ញវត្ថុគ្រិះស្ថានមីក្រូហិរញ្ញវត្ថុ​អម្រឹតបានបែងចែកជាពីរប្រភេទគឺ ការបង្កើតទម្លាប់ល្អសម្រាប់គ្រួសារ និងការចូលរួមបង្កើតរំហូរសាច់ប្រាក់ចូលសេដ្ឋកិច្ចជាតិ។

ការបង្កើតទម្លាប់ល្អមានន័យថាសមាជិកនីមួយៗក្នុងគ្រួសារដឹងពីសារៈសំខាន់នៃការសន្សំ និងមានផែនការសន្សំរៀងៗខ្លួន ដូច្នេះក្នុងករណីចាំបាច់ណាមួយ ពួកគេមានប្រាក់បម្រុងទុករួចជាស្រេច ហើយការមានប្រាក់បម្រុងទុកនេះទៀតសោត នឹងជួយបញ្ចៀសបុគ្គលម្នាក់ ឬគ្រួសារមួយ ឱ្យចេញឆ្ងាយពីកម្ចីក្រៅផ្លូវការ ដែលអាចទាញពួកគេឱ្យធ្លាក់ចូលទៅក្នុងវិបត្តិបំណុលនៅពេល​ក្រោយ។

សម្រាប់សេដ្ឋកិច្ចជាតិវិញ គឺនៅពេលដែលគ្រួសារ ឬបុគ្គលម្នាក់ៗប្រើប្រាស់វិធីសន្សំប្រាក់ដោយការយកប្រាក់ទៅដាក់នៅធនាគារ។ វិធីសន្សំបែបនេះ អ្នកសន្សំខ្លួនឯងក៏ទទួលបានការប្រាក់ត្រឡប់មក វិញ រីឯសេដ្ឋកិច្ចជាតិក៏មានចរន្ដល្អ។ សេដ្ឋកិច្ចមានចរន្តល្អ ព្រោះថាធនាគារមានប្រាក់បម្រុងទុកច្រើនសម្រាប់ផ្ដល់ជាឥណទានដល់ ប្រជាជន ឬម្ចាស់អាជីវកម្មក្នុងស្រុកដែលមានបំណងចង់ពង្រីកអាជីវកម្មរបស់ខ្លួនជាដើម។

គួរបញ្ជាក់ថា នៅបំណាច់ឆ្នាំ២០២២ ប្រាក់បញ្ញើរអតិថិជនមានកំណើន ៩,៩% ដល់ទៅ ១៥៨ទ្រីលៀនរៀល ស្មើនឹងជិត ៣៩ពាន់លានដុល្លារ និងគណនីប្រាក់បញ្ញើរអតិថិជនកើនឡើងដល់ ១១,៧លានគណនី និងគណនីឥណទានអតិថិជន ១,៥លានគណនី។ នេះបើតាមទិន្នន័យពី​សមាគម​​ធនាគារនៅកម្ពុជា៕