បរទេស ៖ យោងតាមប្រភពសារព័ត៌មានបរទេសបានលើកឡើងថា ទោះបីជាសិង្ហបុរីប្រឈមនឹងការឡើងកំដៅខ្លាំងក៏ដោយ ប៉ុន្តែប្រទេសនេះកំពុងស្ថិតនៅចំណុចឈានមុខគេនៃកិច្ចខិតខំប្រឹងប្រែងដើម្បីធ្វើឱ្យទីក្រុងចុះត្រជាក់ និងបានសម្របខ្លួនជោគជ័យទៅនឹងការឡើងកំដៅផែនដី។
សិង្ហបុរី សម្បូរទៅដោយដើមឈើនៅតាមផ្លូវ និងអគារដែលសន្សំសំចៃថាមពលច្រើន។ គោលនយោបាយរបស់ប្រទេសនេះត្រូវបានគាំទ្រដោយរដ្ឋាភិបាលកម្រិតខ្ពស់ក្នុងការធ្វើឱ្យសិង្ហបុរីក្លាយជាទីក្រុងបៃតងបំផុតនៅលើពិភពលោក និងជាមន្ទីរពិសោធន៍សម្រាប់ទីក្រុងនាពេលអនាគត។ យ៉ាងណាមិញ ប្រជាជននៅសិង្ហបុរីជាង ៦ លាននាក់បានស៊ូទ្រាំនឹងកំដៅពេញមួយឆ្នាំជាមួយនឹងកម្រិត ៣២ អង្សាសេ ដោយសារប្រទេសនេះមានទីតាំងនៅជិតខ្សែអេក្វាទ័រ។
ចាប់តាំងពីឆ្នាំ២០០៦ មក សិង្ហបុរីបានប្រែក្លាយខ្លួនវាទៅជាទីក្រុងបៃតងដែលសម្បូរទៅដោយសួនច្បារ ហើយប្រហែល ៤៧ ភាគរយនៃទីក្រុងត្រូវបានគ្របដណ្តប់ដោយរុក្ខជាតិបៃតង។ ឥឡូវនេះ ប្រទេសនេះគ្របដណ្តប់ទៅដោយដើមឈើ ៧ លានដើមសម្រាប់ជួយបញ្ចុះកម្តៅក្នុងខ្យល់ ហើយរដ្ឋាភិបាលគ្រោងនឹងដាំ ១ លានដើមបន្ថែមទៀតត្រឹមឆ្នាំ ២០៣០។ លើសពីនេះ សិង្ហបុរីចង់ផ្តោតលើការធ្វើផែនការទីក្រុងបៃតង ដោយអគារបៃតងជាច្រើនបានផុសឡើងពេញទីក្រុង។
ទន្ទឹមនឹងនេះ សិង្ហបុរីបានជំរុញកិច្ចការរចនាអគារតាមវិធីផ្សេងៗ ដើម្បីជួយសម្រួលដល់លំហូរខ្យល់ រហូតដល់ការលាបដំបូលជាមួយនឹងថ្នាំកូត។ បន្ថែមពីនេះ យុទ្ធសាស្ត្រមួយទៀតគឺធ្វើឱ្យទីក្រុងកាន់តែមានភាពបៃតងដែលមានដំបូល និងផ្នែកខាងមុខនៃអគារគ្របដណ្តប់ទៅដោយរុក្ខជាតិ។ សិង្ហបុរីគឺជាដីកោះ ហើយតំបន់ទីក្រុងទទួលរងឥទ្ធិពលកំដៅក្តៅជាងតំបន់ជិតខាង។ មិនត្រឹមតែប៉ុណ្ណោះ អាគារ និងសំណង់ផ្សេងងាយនឹងស្រូបយកកំដៅ ខណៈពេលដែលរថយន្ត និងយានជំនិះផ្សេងទៀតបញ្ចេញកំដៅកាន់តែច្រើន ហើយការខ្វះខាតពណ៌បៃតងនៅក្នុងទីក្រុងនឹងធ្វើឱ្យបញ្ហាកាន់តែធ្ងន់ធ្ងរ។ ដូច្នោះហើយ ការដាំរុក្ខជាតិធ្វើឲ្យទីក្រុងចុះត្រជាក់ បង្កើតជាម្លប់ និងបញ្ចេញសំណើមដែលធ្វើឱ្យខ្យល់ត្រជាក់ជាងមុន។ លើសពីនេះ ដើមឈើទាំងនោះក៏ស្រូបយកកាបូនឌីអុកស៊ីត ដែលជាឧស្ម័នផ្ទះកញ្ចក់រួមចំណែកដល់វិបត្តិនៃភាពស្រអាប់ផងដែរ។ បន្ថែមពីនេះ រុក្ខជាតិបៃតងជួយកាត់បន្ថយបរិមាណកាបូនរបស់អគារ ព្រមទាំងជួយសន្សំសំចៃម្ចាស់អចលនទ្រព្យលើតម្លៃម៉ាស៊ីនត្រជាក់ និងថ្លៃថាមពលផ្សេងទៀត។
បច្ចុប្បន្ននេះ សំណង់អាគារដែលគ្របដណ្តប់ដោយរុក្ខជាតិទាំងនោះទទួលការចាប់អារម្មណ៍ពីភ្ញៀវទេសចរណ៍អន្តរជាតិ។ កាលពីឆ្នាំ ២០២២ អគារខ្ពស់មួយដែលបានបើកដំណើរការក្នុងសិង្ហបុរីគ្របដណ្តប់ទៅដោយដើមឈើ និងរុក្ខជាតិជាង ៨ សែននៅលើវា។ មិនត្រឹមតែប៉ុណ្ណោះ សាកលវិទ្យាល័យ Nanyang Technological University របស់សិង្ហបុរីត្រូវបានអបអរសាទរសម្រាប់ការរៀបចំដំបូលពណ៌បៃតង ហើយបានឈ្នះពានរង្វាន់ពីមហោស្រពស្ថាបត្យកម្មពិភពលោកឆ្នាំ ២០១៨ សម្រាប់សំណង់ស្ថាបត្យកម្មប្រចាំឆ្នាំថែមទៀតផង។ ទាំងនេះគឺជាផ្នែកនៃកិច្ចខិតខំប្រឹងប្រែងរាប់ទសវត្សរ៍របស់សិង្ហបុរីដើម្បីក្លាយជាទីក្រុងបៃតង ឬ ទីក្រុងសួនច្បារ។
ស្របពេលនេះដែរ ផែនការបៃតងឆ្នាំ ២០៣០ របស់សិង្ហបុរីបានកំណត់នូវគោលដៅបរិស្ថានដ៏មានមហិច្ឆតាជាបន្តបន្ទាប់ រួមទាំងការបង្កើនអត្រាទ្វេដងនៃការដាំដើមឈើចន្លោះឆ្នាំ ២០២០-២០៣០ ដែលធ្វើឱ្យយ៉ាងហោចណាស់ ៨០ ភាគរយនៃអគារមានពណ៌បៃតង និងបង្កើនឫសបៃតងចំនួន ២០០ ហិកតានៅត្រឹមឆ្នាំ ២០៣០។ ទន្ទឹមនឹងនេះ សិង្ហបុរីកំពុងវិនិយោគលើហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្នបៃតងបន្ថែមទៀត ការដាំដើមឈើតម្រង់ជួរយ៉ាងក្រាស់លើដងផ្លូវសម្រាប់ផ្តល់ម្លប់ សំណើម ខ្យល់អាកាសធម្មជាតិនៅក្នុងទីក្រុង៕