បរទេស៖ យោងតាមប្រភពពី Weforum បានលើកឡើងថា ខណៈពេលដែលប្លាស្ទិកបានក្លាយជាផ្នែកមួយសំខាន់នៃជីវិតសម័យទំនើប ការបំពុលប្លាស្ទិកគឺជាការគំរាមកំហែងដល់ភពផែនដី និងសុខភាពរបស់មនុស្ស។
សព្ចថ្ងៃនេះ ការច្នៃប្រតិដ្ឋកំពុងជួយកែច្នៃប្លាស្ទិកកាន់តែច្រើន កាត់បន្ថយមីក្រូប្លាស្ទិកក្នុងទឹក និងកាត់បន្ថយការបំភាយឧស្ម័ន។ នៅទូទាំងពិភពលោក កាកសំណល់ប្លាស្ទិកប្រហែល ៤០០ លានតោនត្រូវបានចោលជារៀងរាល់ឆ្នាំ។ យោងតាមអង្គការសហប្រជាជាតិ និង OECD និយាយថា ការបំពុលប្លាស្ទិកបង្កការគំរាមកំហែងកាន់តែខ្លាំងឡើងដល់បរិស្ថាន ប៉ះពាល់ដល់ជម្រក និងប្រព័ន្ធអេកូធម្មជាតិ។ ខាងក្រោមនេះគឺជាការច្នៃប្រឌិតចំនួន ៥ ដែលជួយដល់កាត់បន្ថយកាកសំណល់ប្លាស្ទិកនៅជុំវិញពិភពលោក។
១. រោងចក្រកាត់ប្លាស្ទិកដ៏ធំបំផុតទើបតែបើកនៅក្នុងប្រទេសស៊ុយអែត៖ ក្រុមហ៊ុនមិនរកប្រាក់ចំណេញ Sweden Plastic Recycling បាននិយាយថា ប្រទេសស៊ុយអែតមានជំនាញក្នុងការកែច្នៃឡើងវិញ ប៉ុន្តែនៅតែមានចំណុចខ្លះសម្រាប់កែលម្អ។ ជាងពាក់កណ្តាលនៃការទុកដាក់ប្លាស្ទិកទាំងអស់នៅស៊ុយអែតមិនត្រូវបានតម្រៀបត្រឹមត្រូវទេ ដូច្នេះវាត្រូវបានដុតចោលនៅពេលដែលវាអាចត្រូវបានកែច្នៃឡើងវិញ។ ថ្មីៗនេះ រោងចក្រទុកដាក់ប្លាស្ទិកមួយហៅថា Site Zero ត្រូវបានបើកដំណើរការ ដោយអាចរៀបចំវេចខ្ចប់ប្លាស្ទិករហូតដល់ ២០០ ០០០ តោនក្នុងមួយៗឆ្នាំ និងគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីដោះស្រាយបញ្ហាកាកសំណល់ប្លាស្ទិសម្រាប់ប្រទេសទាំងមូល។ បច្ចុប្បន្ននេះ ប្លាស្ទិកចំនួន ៤ ប្រភេទផ្សេងគ្នាត្រូវបានចាត់ថ្នាក់នៅ Site Zero ប៉ុន្តែនៅពេលអនាគតចំនួននេះនឹងកើនឡើងដល់ ១២ ។
២. ទំនើបកម្មសង្វាក់ផ្គត់ផ្គង់កាកសំណល់ក្នុងប្រទេសឥណ្ឌូនេស៊ី៖ ក្រុមហ៊ុនឥណ្ឌូណេស៊ី Kibumi គឺជាក្រុមហ៊ុនចាប់ផ្តើមអាជីវកម្មបែបឌីជីថល និងជាសមាជិក Uplink របស់ Weforum ក្នុងបេសកកម្មដើម្បីធ្វើទំនើបកម្មវិធីដែលប្រមូលសំរាមប្លាស្ទិក។ ក្រុមហ៊ុននេះសហការជាមួយភាគីពាក់ព័ន្ធជាច្រើនពីអ្នកប្រមូលសំរាម ម្ចាស់ម៉ាកយីហោ ឧស្សាហកម្មវេចខ្ចប់ និងកែច្នៃឡើងវិញ និងរដ្ឋាភិបាលដើម្បីបង្កើតខ្សែសង្វាក់តម្លៃពេញលេញ ដោយគិតចាប់តាំងពីការរើសសំរាមរហូតដល់ការកែច្នៃឡើងវិញ។ នៅក្នុងប្រទេសឥណ្ឌូនេស៊ី ច្បាប់ស្តីពីទំនួលខុសត្រូវរបស់អ្នកផលិតបន្ថែម (EPR) មានន័យថា អ្នកផលិតផ្នែកវេចខ្ចប់ត្រូវទទួលខុសត្រូវចំពោះថ្លៃដើមនៃការកែច្នៃវេចលក្ខណៈគ្រួសារ រួមទាំងថ្លៃដើមនៃការប្រមូល និងការកែច្នៃឡើងវិញ។ Kibumi អាចជួយក្រុមហ៊ុនផ្សេងៗ និងភាគីពាក់ព័ន្ធជាមួយនឹង EPR របស់ពួកគេ តាមរយៈការដឹកនាំដោយបច្ចេកវិទ្យា ដើម្បីជួយឱ្យទំនាក់ទំនងគ្នាជិតដិតក្នុងការគ្រប់គ្រងកាកសំណល់។
៣. ការផ្លាស់ប្តូរនៃការវេចខ្ចប់ឡើងវិញ៖ នៅក្នុងទីផ្សារវេចខ្ចប់ប្រភេទដែលអាចប្រើឡើងវិញបានមានតិចជាង ២ ភាគរយប៉ុណ្ណោះ ព្រោះវាមានតម្លៃថ្លៃពេក និងគ្មានប្រសិទ្ធភាពបើធៀបនឹងការវេចខ្ចប់សម្រាប់ប្រើបានតែម្តង។ ទន្ទឹមនឹងនេះ ក្រុមហ៊ុន CleanCell អាចសម្អាត និងកែច្នៃការវេចខ្ចប់សម្រាប់ប្រើបានតែម្តង ទៅជាការប្រើឡើងវិញម្តងទៀតបាន។ តម្លៃរបស់វាមិនថ្លៃនោះទេ ដោយសារ Cleancell ប្រើប្រាស់ទឹកតិចជាង ៧៦ ភាគរយ និងថាមពលតិចជាង ៩០ ភាគរយ ដែលតិចជាការកែច្នៃធម្មតា។
៤. ការកំចាត់មីក្រូផ្លាស្ទិចចេញពីទឹក៖ មីក្រូប្លាស្ទីកមាននៅគ្រប់ទីកន្លែងចាប់ពីបាតទន្លេ Mariana Trench រហូតដល់ព្រិលធ្លាក់ថ្មីៗនៅតំបន់អង់តាក់ទិក។ ពួកវាបង្កហានិភ័យដល់សុខភាព និងប្រព័ន្ធអេកូឡូស៊ីរបស់មនុស្ស ហើយមនុស្ស ៤ នាក់ក្នុងចំណោម ៥ នាក់មានមីក្រូប្លាស្ទិកនៅក្នុងឈាមរបស់ពួកគេ។ យ៉ាងណាមិញ គម្រោង Wasser 3.0 នៅប្រទេសអាឡឺម៉ង់កំពុងសម្លឹងមើលការដោះស្រាយកាកសំណល់ប្លាស្ទិកក្នុងទឹកជាមួយនឹងដំណើរការកំចាត់មីក្រូប្លាស្ទិក និងមីក្រូបំពុលផ្សេងៗពីទឹកដោយគ្មានតម្រង។ គេប្រើប្រាស់សារធាតុអ្វីម្យ៉ាងឈ្មោះថា Agglomeration Fixation ដែលប្រមូលផ្តុំមីក្រូប្លាស្ទិកទាំងអស់នៅលើផ្ទៃទឹក បន្ទាប់មកពួកវាត្រូវបានយកចេញពីទឹក។ ដំណើរការនេះគឺសាមញ្ញ និងមិនមានផលិតផលបង្កគ្រោះថ្នាក់អ្វីឡើយ ហើយវាដំណើរការជាមួយទឹកប្រៃ ទឹកផឹក ឬទឹកកខ្វក់បានទៀតផង។
៥. Trashbot
នៅក្នុងប្រទេសឥណ្ឌា ចំនួនប្រជាជននៅទីក្រុងដែលកំពុងកើនឡើង ដែលធ្វើឱ្យមានភាពតានតឹងលើប្រព័ន្ធគ្រប់គ្រងកាកសំណល់របស់ប្រទេស។ Startup TrashCon និយាយថា បរិមាណសំរាមនៅក្នុងប្រទេសបានកើនឡើងទ្វេដងក្នុងរយៈពេល ២០ ឆ្នាំ ហើយវានឹងកើនឡើងទ្វេដងបន្ថែមទៀតក្នុងរយៈពេល ២០ ឆ្នាំខាងមុខទៀត។ នាយកប្រតិបត្តិរបស់ក្រុមហ៊ុន Nivedha RM មានបំណងចង់ផ្លាស់ប្តូរវិធីដែលមនុស្សគិតអំពីការបំពុលបរិស្ថានរបស់ពួកគេ ជំនួសមកវិញដោយកាត់បន្ថយកាកសំណល់ដោយការទុកដាក់វាតាមប្រភេទថ្នាក់ បន្ទាប់មកកែច្នៃវាឡើងវិញ។ ដំណោះស្រាយមួយក្នុងចំណោមដំណោះស្រាយរបស់វាគឺ TrashBot ដែលជាប្រព័ន្ធបែងចែកកាកសំណល់ដោយស្វ័យប្រវត្តិដែលអាចបំបែកកាកសំណល់ចម្រុះ សើម ឬស្ងួត ជាមួយនឹងប្រសិទ្ធភាពជាង ៩០ ភាគរយ។ លើសពីនេះ ក្រុមហ៊ុនក៏បានបង្កើតនូវវិធីសាស្ត្របំប្លែងសំណល់ប្លាស្ទិកដែលបោះចោលទៅជាបន្ទះក្តារដោយគ្មានជ័រឬជាតិគីមី។ ប្រតិបត្តិការនេះមានឈ្មោះថា Plug and Play ត្រូវបានដំណើរការជាង ២០ កន្លែងនៅជុំវិញប្រទេសឥណ្ឌា ដោយមិនត្រូវការកម្លាំងពលកម្មជំនាញដើម្បីដំណើរការពួកវានោះទេ៕