បរទេស៖ យោងតាមប្រភពព័ត៌មានពី MSN បានលើកឡើងថា ស្របពេលដែលម៉ាឡេស៊ីកំពុងនៅក្នុងដំណាក់កាលនៃស្ថិរភាពនយោបាយ ប្រទេសនេះកំពុងមានក្តីស្រមៃថ្មីចង់ក្លាយជាមជ្ឈមណ្ឌលបច្ចេកវិទ្យាឈានមុខគេក្នុងតំបន់។
បច្ចុប្បន្ននេះ ការវិនិយោគបរទេស និងការចាប់ផ្ដើមអាជីវកម្មរីកដុះដាលក្នុងប្រទេសម៉ាឡេស៊ី។ ចាប់តាំងពីឡើងកាន់តំណែងជានាយករដ្ឋមន្ត្រីម៉ាឡេស៊ី លោក Anwar Ibrahim បានធ្វើឲ្យសេដ្ឋកិច្ចកាន់តែរឺកចម្រើន ហើយគាត់មានបំណងអភិវឌ្ឍម៉ាឡេស៊ីឲ្យក្លាយជា Silicon Valley របស់អាស៊ីអាគ្នេយ៍។ (Silicon Valley គឺជាតំបន់បច្ចេកវិទ្យានៅ San Francisco សហរដ្ឋអាម៉េរិក ដែលប្រមូលផ្តុំទៅដោយក្រុមហ៊ុនបច្ចេកវិទ្យាធំៗ រួមមាន Apple Google Meta ជាដើម)។
ជាមួយគ្នានេះ ស្របពេលដែលវិស័យធនាគារបស់ម៉ាឡេស៊ីកាន់តែមានស្ថិរភាព ប្រទេសនេះមានទុនបម្រុងជាដី និងទឹក ដែលមានប្រយោជន៍សម្រាប់ប្រតិបត្តិការនៃមជ្ឈមណ្ឌលទិន្នន័យដែលដំណើរការដោយក្រុមហ៊ុនបច្ចេកវិទ្យាធំៗ Intel, Nvidia និង ByteDance ។ បន្ថែមពីនេះ ស្ថិរភាពនយោបាយរបស់ម៉ាឡេស៊ីរយៈពេលពីរឆ្នាំចុងក្រោយនេះ បានធ្វើឲ្យប្រាក់រឹងហ្គីតរបស់ម៉ាឡេស៊ីមានភាពរឹងមាំ។ កាលពីឆ្នាំមុន ប្រាក់រីងហ្គីតបានឡើងថ្លៃជាង ៣ ភាគរយធៀបនឹងប្រាក់ដុល្លារអាម៉េរិក ដែលធ្វើឲ្យពលរដ្ឋទិញឧបករណ៍ក្នុងផ្ទះបានក្នុងតម្លៃថោក។ នេះជាហេតុផលមួយដែលក្រុមហ៊ុនអន្តរជាតិអាចងាកសម្លឹងមកមើលប្រទេសម៉ាឡេស៊ី។
មិនត្រឹមតែប៉ុណ្ណោះ ភាពតានតឹងរវាងសហរដ្ឋអាមេរិក និងចិន គួបផ្សំនឹងសង្គ្រាមអ៊ុយក្រែន-រុស្ស៊ី បានធ្វើឲ្យអ្នកវិនិយោគងាកទៅរកជម្រើសទីតាំងថ្មី។ ម៉ាឡេស៊ី គឺជាជម្រើសដ៏មានប្រជាប្រិយភាពមួយ ខណៈសឹង្ហបុរីជាអ្នកជិតខាងមានការកើនឡើងនៃតម្លៃរស់នៅ និងអាជីវកម្មកាន់តែថ្លៃ។ ក្នុងពេលជាមួយគ្នានេះ ដើម្បីជំរុញឱ្យម៉ាឡេស៊ីឲ្យក្លាយជាជម្រើសដ៏គួរឱ្យទាក់ទាញ រដ្ឋាភិបាលរបស់លោក Anwar បានប្រកាសផែនការពង្រីកការគាំទ្រផ្នែកហិរញ្ញវត្ថុ សិទ្ធិទទួលបានទិដ្ឋាការ និងអត្ថប្រយោជន៍ការងារដល់អាជីវកម្មបរទេសមានបំណងផ្លាស់ប្តូរទីតាំង។ បច្ចុប្បន្ននេះ ឧស្សាហកម្មគ្រឿងផ្គុំឈីប semiconductor របស់ម៉ាឡេស៊ីភាគច្រើនមានមូលដ្ឋាននៅរដ្ឋ Penang ដែលមានទីតាំងក្រុមហ៊ុន Intel និង Texas Instruments រួចទៅហើយ។
កាលពីខែឧសភា រដ្ឋាភិបាលបានប្រកាសពីផែនការផ្តល់ជំនួយទឹកប្រាក់ចំនួន ១០០ ពាន់លានដុល្លារសម្រាប់វិនិយោគបន្ថែមលើវិស័យនេះ ប៉ុន្តែមិនបានបញ្ជាក់កាលបរិច្ឆេទនោះទេ។ លើសពីនេះ នាយករដ្ឋមន្ត្រីម៉ាឡេស៊ី លោក Anwar Ibrahim កំពុងបន្តគោលដៅពីរដ្ឋបាលមុនក្នុងការបង្កើតក្រុមហ៊ុនអាជីវកម្មក្នុងស្រុកចំនួន ៥ ០០០ កន្លែង និងក្រុមហ៊ុនខ្នាតធំចំនួន ៥ នៅត្រឹមឆ្នាំ ២០២៥។ សព្វថ្ងៃនេះ ម៉ាឡេស៊ី មានអាជីវកម្មទើបចាប់ផ្តើម ឬ start-up ប្រហែល ៤ ០០០ កន្លែងរួចទៅហើយ ខណៈដែលគោលដៅរយៈពេលខ្លីពិតប្រាកដរបស់ម៉ាឡេស៊ីគឺដើម្បីចង់ឲ្យទីក្រុងគូឡាឡាំពួទទួលបានជោគជ័យដូច ទីក្រុងតូក្យូ សេអ៊ូល និងសិង្ហបុរីជាដើម ដែលជាប់ចំណាត់ថ្នាក់ខាងប្រព័ន្ធអេកូឡូស៊ីក្នុងបញ្ជីសកល។
ទោះជាយ៉ាងណាក្តី បញ្ហាប្រឈមរយៈពេលវែងមួយរបស់ម៉ាឡេស៊ីគឺសិស្សដែលបញ្ចប់ការសិក្សាភាគច្រើនបានផ្លាស់ប្តូរទៅកាន់សិង្ហបុរី អូស្ត្រាលី និងលោកខាងលិច ដែលជាហេតុធ្វើឲ្យចំនួនអ្នកជំនាញនៅក្នុងស្រុកមានកម្រិត។ កាលពីឆ្នាំ ប្រជាជនម៉ាឡេស៊ីជាង ១,១ លាននាក់បានរស់នៅក្នុងសិង្ហបុរី ហើយប្រហែល ៣ ភាគ ៤ គឺជាអ្នកជំនាញ ឬពាក់កណ្តាលជំនាញ។
លោក Jayant Menon អ្នកជំនាញជាន់ខ្ពស់មកពីវិទ្យាស្ថាន ISEAS-Yusof Ishak របស់សិង្ហបុរី លើកឡើងថា ប្រសិនបើម៉ាឡេស៊ីមិនដោះស្រាយបញ្ហាទេពកោសល្យរបស់ខ្លួននោះទេ ការអភិវឌ្ឍប្រព័ន្ធអេកូឡូស៊ីបច្ចេកវិទ្យាអាចខ្វះនិរន្តរភាពយូរអង្វែង ហើយការទាក់ទាញការវិនិយោគពីសង្គ្រាមពាណិជ្ជកម្មអាមេរិក-ចិនមានអត្ថប្រយោជន៍រយៈពេលខ្លីប៉ុណ្ណោះ។ បញ្ហាប្រឈមមួយទៀតនោះ គឺប្រទេសនេះបានកំពុងប្រឈមមុខនឹងគោលនយោបាយអប់រំដែលមិនស៊ីសង្វាក់គ្នា ដោយជជែកវែកញែកថាតើត្រូវផ្តល់ថ្នាក់វិទ្យាសាស្ត្រ និងគណិតវិទ្យាជាភាសាអង់គ្លេស ឬ ភាសាម៉ាឡេជាង ២ ទសវត្សរ៍មកហើយ។ ជាក់ស្តែង ការអប់រំ និងរដ្ឋាភិបាលរបស់សិង្ហបុរីប្រើប្រាស់ជាភាសាអង់គ្លេសជាចម្បង បានជួយធ្វើឱ្យប្រទេសដីកោះមួយនេះក្លាយជាមជ្ឈមណ្ឌលពាណិជ្ជកម្មមួយរបស់ពិភពលោក៕