តាកែវ ៖ មុខរបរចិញ្ចឹមបង្កង ជាអាជីពមួយដែលមានគេចាប់យកច្រើន ជាពិសេសបង្កងនៅខេត្តតាកែវ ដែលគេតែងតែល្បីថាជាបង្កងមានរសជាតិឆ្ងាញ់ និងមានប្រជាប្រិយភាពខ្លាំង។ ក្នុងនោះ ក៏មានកសិករគំរូម្នាក់បានចែករំលែកពីបច្ចេកទេសចិញ្ចឹម និងភ្ញាស់ពូជបង្កង ដែលមានទិន្នផលខ្ពស់អាចប្រមូលផលបាន ៣-៤តោនក្នុងឆ្នាំ។
លោក ព្រំ វ៉ាត ជាម្ចាស់កសិដ្ឋាន ភ្ញាស់ និងចិញ្ចឹមបង្កងខ្នាតមធ្យមមួយកន្លែង ស្ថិតនៅភូមិព្រៃ សំបួរ សង្កាត់អង្គរបូរី ក្រុងអង្គរបូរី ខេត្តតាកែវ បានមានប្រសាសន៍ថា៖
«មកដល់ពេលបច្ចុប្បន្ននេះ យើងមានស្រះចិញ្ចឹមបង្កងចំនួន៥ស្រះ លើផ្ទៃដីទំហំ ៤ហិកតាកន្លះ ហើយក្នុងនោះមានស្រះមួយទំហំ ១.៣ ហិកតា និងមួយទៀតមានទំហំជាង ១០០០ ម៉ែត្រការ៉េ ដែលអាចឱ្យផលជាបង្កងសាច់ពី ៣ ទៅ ៤តោនក្នុងមួយឆ្នាំ»។
លោកបន្តថា ទីផ្សាររបស់បង្កងគឺល្អ ដោយអាចលក់បង្កងសាច់ និងបែងចែកទៅតាមចំណាត់ថ្នាក់ ដោយបង្កងចំណាត់ថ្នាក់លេខ១ លក់ក្នុងតម្លៃ ២០ដុល្លារក្នុងមួយគីឡូក្រាម និងបង្កងលេខ២ លក់ក្នុងតម្លៃ១៥ ដុល្លារក្នុងមួយគីឡូក្រាម ហើយអតិថិជនភាគច្រើនជាអ្នកនៅរាជធានីភ្នំពេញ ចំណែកទីផ្សារកូនបង្កងពូជវិញ បានលក់ជូនទៅគ្រប់បណ្តារាជធានី-ខេត្តក្រុង ក្នុងតម្លៃចន្លោះពី ២៥០-៣០០រៀល ក្នុងមួយក្បាលផងដែរ។
សមិទ្ធផលទាំងនេះ លោកបញ្ជាក់ទៀតថា គឺបានមកដោយសារការព្យាយាមខិតខំពីការភ្ញាស់ត្រី បង្កង និងចិញ្ចឹម បង្កង ដោយមានការយកចិត្តទុកដាក់ និងផ្ដល់បច្ចេកទេសពីមន្ត្រីជំនាញរដ្ឋបាលជលផលខេត្តតាកែវ តាមរយៈការចូលរួមក្នុងវគ្គបណ្តុះបណ្តាលធ្វើឱ្យមុខរបររបស់ចេះតែទទួលបានផ្លែផ្កា ជារៀងរហូតមក។
ដោយឡែក បច្ចេកទេសនេះវិញ កសិករ ព្រំ វ៉ាត បានរៀបរាប់ប្រាប់ថា ដើម្បីចិញ្ចឹមបង្កងទទួលបានជោគជ័យ ត្រូវមានការគិតដល់ការងារមួយចំនួនដូចជា ការជ្រើសរើសទីតាំងស្រះ ដោយសារបង្កងទឹកសាបទទួលបានលទ្ធផលល្អ ស្រះគួរមានទីតាំងស្ថិតនៅជិតផ្ទះ ងាយស្រួលនៅក្នុងការគ្រប់គ្រង និងស្ថិតនៅទីវាលស្រឡះ គ្មានដើមឈើ ឬរុក្ខជាតិផ្សេងៗ ដុះព័ទ្ធជុំវិញ ស្ថិតនៅទីវាលទំនាប តែមិនលិចទឹកនៅរដូវវស្សា និងស្រះគួរមានទីតាំងស្ថិតនៅលើដីមានគុណភាពល្អ ពោលគឺជាល្បាយដីឥដ្ឋ ដែលអាចរក្សាទឹកបានយូរ លើសពី៥ខែ។
មុនពេលដាក់កូនបង្កងចិញ្ចឹមដូចជា ត្រូវបូម ទឹកពង្រឹងចេញពីស្រះ ដើម្បីចាប់ចេញឱ្យអស់នូវរាល់ពពួកសសត្វចង្រៃផ្សេងៗដូចជា កង្កែប អន្ទង់ ពស់ ក្តាម ជាពិសេស ត្រីកាច ស្តារភក់បាតស្រះ ដោយរក្សាជម្រៅចន្លោះពី ៥-១០សង់ទីម៉ែត្រ បាចកំបោរ បន្ទាប់ពីបានបូមទឹកពង្រឹងចេញ ពីស្រះ និងស្ដារភក់បាតស្រះរួច នូវបរិមាណចន្លោះពី ៥-១០គីឡូក្រាម ក្នុង១០០ម៉ែត្រការ៉េស្រះ រួចហាលថ្ងៃរយៈពេល ពី ២-៣ថ្ងៃ បញ្ចូលទឹកចូលស្រះ ជម្រៅចន្លោះពី២០-៣០សង់ទីម៉ែត្រ ដោយមានតម្រងច្រោះទឹក ការពារសត្វល្អិត ចង្រៃផ្សេងៗ ឬត្រីកាចចូលទៅក្នុងស្រះ បញ្ចូលល្បាយទឹកជីលាមកសត្វ នូវបរិមាណពី ២៥-៣០គីឡូក្រាមក្នុង ១០០ ម៉ែត្រការ៉េ រួចហាលថ្ងៃរយៈពេលពី ២ -៣ថ្ងៃ បញ្ចូលទឹក បំពេញបន្ថែមបង្គ្រប់ជម្រៅចន្លោះពី ១-១.៥ម៉ែត្រ។
ចំពោះការជ្រើសរើសពូជ កសិកររូបនេះបានរៀបរាប់ប្រាប់បន្តទៀតថា ត្រូវជ្រើសរើសកូនបង្កងពូជ ដែលមានសុខភាពល្អ តាមរយៈការសង្កេតមើលលើពុកមាត់របស់វាមានលក្ខណៈស្របគ្នា។ ផ្ទុយទៅវិញ ប្រសិនបើសង្កេតឃើញថា ពុកមាត់របស់វាមានរាងលក្ខណៈដូចអក្សរវី (V) នោះសបញ្ជាក់ឱ្យឃើញថាកូន បង្កងមានសុខភាពមិនល្អ ពោលគឺមានសុខភាពខ្សោយ។
ម៉្យាងទៀត គេអាចសង្កេតមើលពីកម្មភាពរបស់វា ដូចជាការហែលមានលក្ខណៈរហ័សរហួនលើផ្ទៃទឹកផ្នែកខាងលើនៅពេលផ្តាច់ចរន្តខ្យល់អុកស៊ីហ្សែនម្ដងៗ នោះសបញ្ជាក់ថា កូនបង្កងមានសុខភាពល្អ។ ក្រៅពីនេះគេអាច ធ្វើការកត់សម្គាល់ផងដែរលើដងខ្លួនកូនបង្កងដែលមានសុខភាពល្អ តែងតែមានពណ៌ខៀវ តែចំពោះកូនបង្កងមានសុខភាពមិនល្អវិញ ឬមានជំងឺ គឺដងខ្លួនរបស់វាតែងតែ មានពណ៌សស្រអាប់ ហើយសំបកគម្របថ្ពាល់របស់វាមានពណ៌ខ្មៅ។
ពាក់ព័ន្ធនឹងចំណីបង្កងវិញ លោកបានឱ្យដឹងដែរថា ចំណីសម្រាប់ចិញ្ចឹមបង្កងនាពេលបច្ចុប្បន្ននេះ រួមមានបីប្រភេទ គឺចំណីស្រស់ ចំណីផ្សំ និងចំណីគ្រាប់ ឬចំណីផលចេញពីរោងចក្រ។ ក្នុងនោះ ចំណីស្រស់រួមមាន ដូចជាត្រីល្អិត កំពឹស ក្តាម ខ្យង និង ចំណីផ្សំ ជាប្រភេទចំណីផ្សំឡើងពីសមាសធាតុផ្សេងៗ ឬ ពីវត្ថុធាតុដើមមានស្រាប់ អាចរកបានតាមមូលដ្ឋានដូចជា ម្សៅត្រី កន្ទក់ ចុងអង្ក ពោត សណ្ដែកសៀង និងគ្រាប់ធញ្ញ ជាតិផ្សេងៗទៀត។ល។ រីឯចំណីគ្រាប់ ជាប្រភេទចំណីផលិត ចេញពីរោងចក្រ អាចធានាបានទាំងបរិមាណសារធាតុបំប៉ន និងគុណភាពងាយស្រួលប្រើប្រាស់នៅក្នុងការផ្ដល់ឱ្យបង្កង ស៊ី និងចិញ្ចឹមបង្កង តែមានតម្លៃខ្ពស់លើទីផ្សារ។
សម្រាប់ការប្រមូលផល បង្កងគេអាចចិញ្ចឹមក្នុងរយៈពេលចន្លោះពី ៤-៥ខែ អាចមានទម្ងន់ជាមធ្យម ចន្លោះពី ៣០-៥០ ក្រាមក្នុង ១ក្បាល ដែលជាទំហំសមស្របអាចប្រមូលផលយកទៅលក់លើទីផ្សារបាន។
គូរបញ្ជាក់ដែរថា កសិករ ព្រំ វ៉ាត បានចាប់យកមុខរបរចិញ្ចឹម ត្រី និងចិញ្ចឹមបង្កង តាំងពីឆ្នាំ២០០៦ ហើយកាលដើមឡើយមានដីត្រឹម ១០អាប៉ុណ្ណោះ ។ ចុងក្រោយលោក ក៏សូមសំណូមពរថា បងប្អូនកសិករណាដែលមានដីទំនេរ សូមកុំទុកចោលសូមធ្វើស្រូវផង ចិញ្ចឹមបង្កងផង ធ្វើរបៀបកសិកម្មចម្រុះ លើកភ្លឺស ជុំវិញស្រះពេលទឹកឡើងយើងចិញ្ចឹមបង្កងពេលទឹកស្រក់យើង ប្រមូលផលបង្កងវិញ ហើយធ្វើស្រូវបន្ត។ ដោយសារការចិញ្ចឹម បង្កងនេះ ទទួលបានប្រាក់ចំណេញច្រើន សូមឱ្យបងប្អូនប្រជា កសិករទូទាំងប្រទេសបង្វែរមកចិញ្ចឹមបង្កងនេះវិញ ព្រោះវាមានតម្លៃថ្លៃហើយងាយស្រួលចិញ្ចឹ៕