ត្នោត គឺជាដើមឈើម្យ៉ាងដែលមានអត្ថប្រយោជន៍ច្រើន រាប់ចាប់តាំងពីឫស ដើម បណ្ដូល ផ្លែ ពិសេសស្លឹកត្នោត ដែលសេសសល់ គេអាចយកទៅច្នៃ ដេរ ទៅជាមួក និងផ្លិតដ៏មានសោភណភាព ពិសេសអាចជួយសម្រួលដល់ជីវភាពប្រជាជនដែលជាអ្នកដេរផងដែរ។
សុជាតា ក្រមាខ្មែរ ជាឈ្មោះសិប្បកម្មមួយ ដែលមានផ្គត់ផ្គង់ផ្លិតស្លឹកត្នោត ទៅកាន់ហាងលក់វត្ថុអនុស្សាវរីយ៍ កន្លែងលក់បោះដុំ ក៏ដូចជាតាមការតាំងពិព័ណ៌នានា ដែលមានដាក់តាំងផលិតផលក្នុងស្រុក។
អ្នកនាង ពិន សុជាតា ម្ចាស់សិប្បកម្មខាងលើនេះ បានមានប្រសាសន៍ថា ៖
“ខ្ញុំបង្កើតសិប្បកម្មនេះឡើង ក៏ដូចជាជួយប្រមូលទិញផ្លិតស្លឹកត្នោតយកមកលក់នេះ ដោយសារមើលឃើញពីតម្រូវការរបស់បងប្អូនយើង មានទីផ្សារល្អ ក៏ដូចជាផ្នែកមួយជួយសម្រួលជីវភាពដល់បងប្អូនអ្នកដេរស្លឹកត្នោតធូរធាជាងមុន និងអាចឱ្យកូនរៀនដល់សាកវិទ្យាល័យ ផ្ដល់ការងារធ្វើកាត់បន្ថយចំណាកស្រុកផងដែរ។”
ម្ចាស់អាជីវកម្មរូបនេះ បានបន្តថា ផ្លិតស្លឹកត្នោតនេះ យើងទទួលទិញពីបងប្អូនអ្នកខេត្តតាកែវ មាន ២ ប្រភេទ ហើយលក់បន្តទៅហាងនានា ក្នុងតម្លៃបោះដុំ ២០០០-២២០០រៀល ឯតម្លៃលក់រាយអាចបាន ៤០០០ រៀល ឬខ្ពស់ជាងនេះ អាស្រ័យទៅតាមហាងដែលគាត់យកទៅលក់បន្ត។
អ្នកនាងបញ្ជាក់ទៀតថា ៖
“ក្នុងផ្លិតមួយ យើងចំណេញបាន ២០០រៀល ប៉ុណ្ណោះ តែខ្ញុំសប្បាយចិត្ត ដោយសារខ្ញុំស្រឡាញ់អាជីពនេះ ទោះចំណេញតិចក៏ដោយ តែការលក់កើនឡើង ហើយបងប្អូនអ្នកផលិតក៏អាចរកចំណូលបានកាន់តែច្រើនដែរ។”
ទាក់ទងនឹងការផលិតផ្លិត និងមួកស្លឹកត្នោតនេះ អ្នកនាងបញ្ជាក់ទៀតថា វាអាចបត់បាន ងាយស្រួលប្រើ និងមានគុណភាណល្អ មិនប៉ះពាល់បរិស្ថានឬក៏ដើមត្នោតនោះទេ ដោយសារស្លឹកត្នោត វាជាសំណល់មួយដែលគេច្នៃយកមកប្រើប្រាស់ក៏ដូចជាអាចលក់ទាំងក្នុងស្រុក និងក្រៅប្រទេសថែមទៀតផង។
អ្នកនាង បានរៀបរាប់ទៀតថា កំឡុងពេលមុនការរីករាលដាលនៃជំងឺកូវីដ១៩ សិប្បកម្មយើងអាចលក់បានទាំងក្នុងស្រុក និងនាំទៅកបរទេសដូចជា បារាំង និងអ៊ីតាលីថែមទៀតផង ដោយក្នុងមួយខែយើងអាចផ្គត់ផ្គង់បានប្រមាណ ៣០០០ ពាន់ផ្លិត។ ដោយឡែក បន្ទាប់ពីបុណ្យចូលឆ្នាំខ្មែរ យើងទើបតែចូលស្តុកថ្មី ១០០០ ផ្លិត តែមិនទាន់អាចស្ទាបស្ទង់ចំនួនលក់បាននៅឡើយទេ។
ចំពោះផលលំបាក អ្នកនាង បានលើកឡើងថា ការធ្វើការជាមួយសហគមន៍ក៏ជួបផលលំបាកផងដែរដូចជា រាល់ពេលមានការកម្ម៉ង់ច្រើន ពួកគាត់ធ្វើឱ្យតែរួចពីដៃយកចំនួន ពុំគិតពីគុណភាព ដែលយើងជាឈ្មួញកណ្ដាលត្រូវពន្យល់ណែនាំពួកគាត់ ដើម្បីរក្សាតម្លៃ និងគុណភាពឱ្យមានភាពសមាមាត្រគ្នា។
គួរបញ្ជាក់ដែរថា អ្នកស្រីបានចាប់ផ្ដើមអាជីវកម្មនេះតាំងពីឆ្នាំ ២០១៤ ដែលជារបរមួយជួយឱ្យអ្នកនាងអាចរកចំណូល ដើម្បីបញ្ចប់ការសិក្សាផ្នែកទេសចរណ៍ផងដែរ។ ម្ចាស់អាជីវកម្មរូបនេះបន្ថែមថា មូលហេតុដែលនាំឱ្យអ្នកនាងចាប់ផ្ដើមអាជីវកម្មនេះដោយសារមើលឃើញពីតម្រូវការប្រើប្រាស់ផលិតផលខ្មែរ នៅពេលដែលគាត់ចុះកម្មសិក្សាតាមសគមន៍ ហើយក៏ចាប់ផ្ដើមទិញផ្លិតយកមកលក់ចាប់ពីដើមទុនតែ ៥៣០០០ រៀល រហូតដល់អាចលក់បោះដុំ និងពង្រីកជាសិប្បកម្មច្នៃក្រមាផងដែរ។
សម្រាប់ពេលអនាគត អ្នកនាង ពិន សុជាតា ក៏មានគម្រោងចង់ពង្រីកអាជីវកម្មនេះឱ្យកាន់តែធំ ប្រកបដោយនិរន្តរភាព ទាំងការលក់ផ្លិត មួក ស្លឹកត្នោត និងរបស់ច្នៃពីក្រមាផងដែរ។ ម្ចាស់សិប្បកម្មរូបនេះ បានលើកទឹកចិត្តដែរថា សម្រាប់សិប្បករខ្មែរគួរតែខិតខំផលិតនូវផលិតផលថ្មី ដើម្បីលក់ក្នុង និងក្រៅប្រទេស ដែលជាផ្នែកមួយជួយដល់សេដ្ឋកិច្ចជាតិ ជាផលិតផលមិនប៉ះពាល់បរិស្ថាន ហើយក៏សូមអំពាវនាវឱ្យបងប្អូនយើងគាំទ្រ និងជួយទិញផលិតផលខ្មែរយើងបន្ថែមទៀត៕