ពិតណាស់ថា ការប្រកបរបរកសិកម្មចម្រុះបានធ្វើឱ្យកសិករមានភាពមមាញឹក មិនសូវមានពេលទំនេរច្រើនក៏ពិតមែន ប៉ុន្តែទន្ទឹមនឹងនោះ វាក៏អាចរកចំណូលចូលគ្រួសារបានគួរសម និងធ្វើឱ្យជីវភាពល្អប្រសើរឡើងថែមមួយកម្រិត។ ជាក់ស្ដែង ក្រឡេកមើលកសិករ រ៉ាត ឆាន រស់នៅក្នុងភូមិឈើទាលរូង សង្កាត់រលាប ក្រុងពោធិ៍សាត់ ខេត្តពោធិ៍សាត់ ដែលមានដីស្រែចំនួន ៥ហិកតា និងធ្លាប់តែពឹងផ្អែកទៅលើការធ្វើស្រែតែមួយមុខ និងរកចំណូលស្ទើមិនគ្រប់ថ្លៃជីផងនោះ ពេលនេះបានបង្កើនការចិញ្ចឹមសត្វបន្ថែម ដែលអាចទទួលបានចំណូលបន្ថែម អាចផ្គត់ផ្គង់ជីវភាពគ្រួសារបានប្រសើរជាងមុន។

អ្នកស្រី រ៉ាត ឆាន បានប្រាប់ឱ្យដឹងថា កាលពីប៉ុន្មានឆ្នាំមុន ជីវភាពគ្រួសារទាំងមូលពឹងផ្អែកតែលើការធ្វើស្រែ ហើយចំណូលដែលទទួលបានមកពីការប្រមូលទិន្នផល ទូទាត់ថ្លៃជី ថ្លៃឈ្នូលច្រូត ថ្លៃបោកបែន ស្ទើមិនគ្រប់នោះទេ ប៉ុន្តែក្រោយមកអ្នកស្រីបានបានចំណាយថវិកាមួយចំនួនទៅទិញមេមាន់ចំនួន១០ក្បាលយកមកចិញ្ចឹមដើម្បីយកកូនលក់គ្រាន់បានចំណូលបន្ថែម។ ក្រោយពីចិញ្ចឹមបែបធម្មជាតិជាលក្ខណៈគ្រួសារបានមួយរយៈខ្លី មេមាន់ចាប់ផ្តើមពង និងញាស់បានកូនជាបន្តបន្ទាប់ និងអាចយកទៅលក់ទទួលបានចំណូលបន្ថែម។

អ្នកស្រីបានបន្តឱ្យដឹងទៀតថា ជាទូទៅ ការចិញ្ចឹមចាប់ពីពេលញាស់រហូតដល់ពេលចាប់លក់អាចចំណាយពេលជាង៤ ទៅ៥ខែ ដោយមាន់មួយក្បាលមានទម្ងន់ចាប់ពី ១គីឡូក្រាម ទៅ ១គីឡូ ៣ខាំ​ ឬប្រហាក់ប្រហែលនេះ  ហើយ ១សប្តាហ៍ ឬ ២សប្តាហ៍ អាចចាប់មាន់លក់ម្ដងចន្លោះពី ៥ ទៅ ១០ក្បាលជាប្រចាំ ដែលលក់ចេញម្តងបានប្រាក់ចន្លោះពី ៩ម៉ឺនរៀល ទៅជាង ១៥ម៉ឺនរៀល គ្រាន់ដោះស្រាយជីវ​ភាព​​ក្នុងគ្រួសារ។ យ៉ាងណាក៏ដោយ បើទោះជាការចិញ្ចឹមមាន់តាមរបៀបធម្មជាតិក៏ដោយ ក៏ត្រូវមានការយកចិត្តទុកដាក់មើលថែផងដែរ ដោយត្រូវងើបពីព្រលឹមបាច់ស្រូវឱ្យស៊ីម្តង ពេលរសៀលបាចចំណីឱ្យស៊ីម្តងទៀត រហូតពេលព្រលប់ដើរពិនិត្យមើលមាន់ ខ្លាចមានកើតជំងឺ និងត្រូវចាក់វ៉ាក់សាំង ឬបញ្ច្រកថ្នាំព្យាបាលផងដែរ។

ក្រៅពីការចិញ្ចឹមមាន់យកសាច់ កសិករ រ៉ាត់ ឆាន ក៏មានចិញ្ចឹមមេគោចំនួន ៤ក្បាលផងដែរ ហើយវាផ្តល់កូនមួយឆ្នាំម្តង ដូច្នេះ សរុបទៅគ្រួសាររបស់អ្នកស្រីអាចលក់កូនគោបានចន្លោះពី ២ ទៅ ៣ក្បាលទៀតក្នុងក្នុងមួយឆ្នាំៗ ដែលក្នុងមួយក្បាលតម្លៃមានតម្លៃ ជាង ១លានរៀលទៅ ២លានរៀលទៅតាមគោតូច និងគោធំ។

នៅមិនទាន់អស់ទេ ក្រៅពីធ្វើស្រែ ចិញ្ចឹមគោ និងចិញ្ចឹមមាន់សាច់លក់ គ្រួសាររបស់កសិករខាងលើនេះ បានឆ្លៀតដាំបន្លែនៅជុំវិញផ្ទះសម្រាប់ទទួលទាន និងយកទៅលក់ផងដែរ ដូចជា ដំណាំត្រប់ ននោង ត្រឡាច ស្ពៃ ម្ទេស ជាដើម ដោយក្នុងមួយថ្ងៃអាចរកចំណូលបានចន្លោះពី ១ម៉ឺនរៀល ទៅដល់ ៣ម៉ឺនរៀល។

លោក ឈុំ យឿង ជាមេភូមិឈើទាលរូង និងជាគ្រួបង្គោលចុះបង្រៀនកសិកម្មដល់កសិករផងដែរនោះបានឱ្យដឹងថា ក្រោយពីចាប់យករបរកសិកម្មចម្រុះ គ្រួសារខាងលើនេះពិតជាមានជីវភាពល្អប្រសើរឡើងពិតប្រាកដមែន។

លោកបានបញ្ជាក់ថា កសិករនៅក្នុងភូមិ សរុបមានចំនួនជាង ២០០គ្រួសារ ហើយក្រៅពីធ្វើស្រែ ពួកគាត់ភាគច្រើនបានងាកមកប្រកបររបរកសិកម្មចម្រុះ ដោយការដាំបន្លែតាមផ្ទះជាលក្ខណៈគ្រួសារ មានចំនួន១៤០គ្រូសារ ដែលអាចជួយសម្រាលបន្ទុកក្នុងគ្រួសារ និងកាត់បន្ថយលើការចំណាយប្រាក់ទិញបន្លែហូបប្រចាំថ្ងៃ ហើយអាចលក់បានប្រាក់ចូលគ្រួសារជាប្រចាំថែមទៀតផង៕ វិន ឈុនហ៊ាត